Bay Morrison’A Cevap

Bay Morrison iki sorun ortaya koydu: iç politikayı ilgilendiren sorunlar ve dış politikayı ilgilendiren sorular.

Bay Morrison, Sovyetler Birliği’nde ifade özgürlüğünün, basın özgürlüğünün ve bireysel özgürlüğün olmadığını iddia etmektedir.

Bay Morrison ciddi bir yanılgı içindedir. Hiçbir ülkede Sovyetler Birliği’nde olduğu kadar ifade özgürlüğü, basın ya da bireysel özgürlük; işçiler, köylüler ve aydınlar için örgütler olmamıştır. Sovyetler Birliği’nden başka hiçbir yerde işçiler ve köylüler için bu kadar çok kulüpler olmamış, özellikle onlar için bu kadar çok gazete yayınlanmamıştır. Sovyetler Birliği dışında hiçbir yerde işçi sınıfı bu kadar sistematik bir şekilde örgütlenmemiştir. SSCB’de, kelimenin tam anlamıyla tüm işçilerin sendikalarda, aynı şekilde köylülerin de kooperatiflerde örgütlendiği bir sır değildir.

Bay Morrison bunları biliyor mu? Belli ki hayır. Bunu öğrenmek diye bir isteğinin bile olmadığı görülüyor. Bilgisini, Sovyet halkının iradesi sonucu ülkeden atılan Rus kapitalistlerinin temsilcilerinin dile getirdiği şikayetlerden edinmeyi tercih ediyor.

Devrim yoluyla alaşağı edilen halk düşmanı toprak ağaları ve kapitalistler için SSCB’de ifade özgürlüğü, basın ve örgütlenme özgürlüğü yoktur. Aynı şekilde, ıslah olmaz hırsızlar, yurtdışına istihbarat görevleri için gönderilen sabotörler, teröristler, katiller ve Lenin’e ateş eden, Volodarski’yi, Uritski’yi, Kirov’u öldüren, Maxim Gorki’yi ve Kuibishev’i zehirleyenler için özgürlük yoktur. Tüm bu kriminaller, toprak ağaları ve kapitalistler başta olmak üzere teröristler, hırsızlar, katiller ve gizli çalışma yürütenler tek bir şeyi amaçlamaktadır: SSCB’de kapitalizmi geri getirmek, insanın insan tarafından sömürüsünü geri getirmek ve ülkeyi işçi ve köylülerin kanıyla boğmak. Hapishaneler ve çalışma kampları bu beyler için, sadece bu beyler için vardır.

Bay Morrison, bu şahıslar için mi ifade özgürlüğü, basın ve bireysel özgürlük elde etmeye çalışıyor? Bay Morrison SSCB halkının bu şahıslara ifade özgürlüğü, basın ve bireysel özgürlük, yani işçileri sömürme özgürlüğü vermek isteyeceklerini gerçekten düşünüyor mu?

Bay Morrison ifade özgürlüğü, basın vb. özgürlüğünden daha derin anlam taşıyan diğer özgürlük konusunda sessiz kalmaktadır. Halkın sömürüye, ekonomik krizlere, işsizlik ve yoksulluğa karşı özgürlüğüne dair hiçbir şey söylemiyor. Belki de Bay Morrison bu özgürlüklerin SSCB’de uzun zamandan beri var olduğunun farkında değildir. Bu özgürlükler ki diğer tüm özgürlüklerin temelini oluşturmaktadır. Bu yüzden midir ki Bay Morrison bu temel özgürlükler konusunda utangaç bir sessizlik içindedir? İngiltere’de İşçi Partisi son altı yıldır iktidarda olmasına rağmen İngiliz işçileri hala sömürücü kapitalisterin boyunduruğu altında yaşamaya devam ettiği için, malesef bu özgürlükler İngiltere’de olmadığı için.

Bay Morrison İşçi Partisi hükümetinin sosyalist olduğunu, böyle bir hükümetin kontrolü altında hazırlanan radyo programlarının Sovyetler tarafından herhangi bir engelle karşılaşmaması gerektiğini iddia etmektedir.

Ne yazık ki Bay Morrison’a katılamayız. İşçi Partisi iktidara ilk geldiğinde sosyalizm yolunu takip edeceği sanılabilirdi. Fakat daha sonra İşçi Partisi’nin diğer herhangi bir burjuva hükümetten çok az farkı olduğu görüldü. Onlar da kapitalist düzeni devam ettirmeyi ve kapitalistlere muazzam karlar sunmayı amaçlamaktadırlar.

Gerçek şu ki, yıldan yıla İngiltere’deki kapitalistlerin karları büyümekte fakat işçilerin gelirleri dondurulmuş durumdadır. Ayrıca, İşçi Partisi hükümeti, bu işçi düşmanı, sömürücü rejimi ne pahasına olursa olsun savunmakta, işçilere zulüm etmekte ve hatta tutuklamaktadır. Böyle bir hükümete sosyalist denilebilir mi?

Fakat mesele bu değildir. Öncelikle, SSCB’deki Komünistler yalnız başına (izolasyon halinde) değil, parti üyesi olmayan insanlar ile bir blok halinde hareket etmektedirler. İkincisi, komünüstlerin partisi SSCB’nin tarihi gelişiminde halkçı, anti-kapitalist tek parti olduğunu ispatlamıştır.

Son elli yıl boyunca Sovyetler Birliği halkı Rusya’da var olan başlıca tüm partileri görmüştür; toprak sahipleri partisi (Kara Yüzler), kapitalistleri partisi (Kadetler), Menşevik partisi (sağ ‘sosyalistler’), Sosyal Devrimcilerin partisi (kulakların savunucuları), Komünistlerin partisi. Devrimci gelişim süreci içinde halkımız tüm burjuva partilerini reddetti ve Komünistler lehine seçimini yaparken toprak sahiplerine ve kapitalizme karşı olan tek parti olduğunu gözönünde bulundurdu. Bu tarihsel bir gerçektir ve SSCB halkının Komünist partiye mücadelesinde tam destek verdiği görülmektedir.

Bay Morrison bu tarihsel gerçeğe nasıl karşı çıkabilir? Bay Morrison sırf şüpheli muhalefet oyunu adına tarihin çarkını geri çevirebileceğini ve ölmüş olan bu partileri tekrar canlandırabileceğini mı düşünüyor?

Bay Morrison, İşçi Partisi hükümetinin barışı savunduğunu, Sovyetler Birliği’ne hiçbir tehlike teşkil etmediğini, Kuzey Atlantik Antlaşması’nın şiddet kullanmadan silahsızlandırmayı savunan bir pakt olduğunu, İngiltere’nin İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra silahlanma yarışına girmek zorunda kaldığını, çünkü Sovyetler Birliği’nin ordusunu yeterince küçültmediğini iddia etmektedir.

Bay Morrison’un tüm bu iddialarında bir damla bile gerçeklik payı yoktur.

Bay Morrison sözlerine inanmamızı istiyor. Fakat Sovyet halkı, kim olursa olsun söze inanamaz, beyan değil pratik talep eder.

Aynı şekilde, Bay Morrison’un SSCB’nin İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra ordusunu yeterince küçültmediği (demobilize) yönündeki iddiaları hiç inandırıcı değildir. Sovyet hükümeti ordusunu küçülttüğünü beyan etmiştir ve şu andaki asker sayısı neredeyse İkinci Dünya Savaşı’ndan önceki barış dönemindeki kadardır. Öte yandaysa İngiliz ordusu savaştan öncekinden iki kat daha büyüktür. Buna rağmen, gürültü koparan ve gerçeğe dayanmayan beyanlarla bu çürütülmez gerçeklere itiraz edilmeye devam edilmekte.

Belki de Bay Morrison SSCB’nin silahlanma ihtiyacı olmayan bir orduya sahip olmasını istemektedir. Aslında ordu hükümet bütçesinin oldukça büyük bir payını almaktadır ve dışardan savaş tehditleri olmasa Sovyet halkı memnuniyetle ordusunu sürekli silahsızlandırma yolunu seçecektir. Fakat 1918-1920 tecrübesi bize bunun tersini öğretti; İngilizler, Amerikalılar, Fransızlar (Japonlarla birlikte) Sovyetler Birliği’ne saldırarak Ukrayna, Kafkaslar, Orta Asya, Uzak Doğu ve Arkhangelski bölgesini almaya kalkıştılar ve üç sene boyunca işkence çektirdiler. Bu bize SSCB’nin emperyalist saldırganlara karşı bağımsızlığını koruması için asgari düzenli ordusunu elde tutması gerektiğini öğretti. Tarihte Rusya’nın İngiltere topraklarını işgal ettiğine dair tek bir olay bile yoktur, fakat İngiltere’nin Rusya topraklarını işgal edip ele geçirdiği birçok duruma tarih tanık olmuştur.

Bay Morrison, Rusya’nın Almanya sorununda, Avrupa’nın restorasyonu sorununda İngiltere ile işbirliği yapmayı redettiğini söylemektedir. Bu bir yalandır ve Bay Morrison söylediklerine kendisi bile inanmıyordur. Herkesin bildiği gerçek şudur ki, işbirliğini rededenler Ruslar değil İngilizler ve Amerikalılardır. Ruslar Almanya’da faşizmin restore edilmesi, Batı Almanya’nın saldırı bölgesine dönüştürülmesi yoluna sapmamışlardır.

Avrupa’nın ekonomik restorasyonu konusunda işbirliğine gelince, SSCB işbirliğini redetmemiş, tam tersine Avrupa ülkelerinde bağımsızlık ve eşitlik prensipleri temelinde, dışarıdan herhangi bir dikta olmaksızın, Amerika Birleşik Devletleri’nin diktası olmadan, programın hayata geçirilmesini SSCB’nin kendisi önermiştir.

Aynı şekilde, Bay Morrison’un komünistlerin halk demokrasisi ülkelerinde zorla yönetime geçtiği, Kominform’un baskıya dayalı propaganda çalışmaları yürüttüğü yönündeki beyanları asılsızdır. Komünistlere kara çalmak için gözünü budaktan sakınmayan insanlar ancak bu tür beyanlarda bulunabilir.

Aslında komünistler halk demokrasisi ülkelerinde genel seçim yoluyla yönetime gelmişlerdir. Bu ülkelerin halkları, sömürgeci ve yabancı gizli servis ajanlarını doğal olarak ülkelerinden atmışlardır. Bu halkın iradesidir. Halkın sesi Tanrının sesidir.

Kominform’a gelince, Kominform’un baskıya dayalı propaganda çalışmaları yürüttüğünü ancak dengesizler söyleyebilir. Kominform dökümanları yayınlandı ve yayınlanmaya devam ediyor. Bu dökümanlar herkes tarafından biliniyor ve komünistlere karşı her türlü karalama ve zedeleme amaçlı söylemleri tamamen boşa çıkarmaktadır.

Zor kullanmanın komünistler tarafından kullanılan bir yöntem olmadığını burada özellikle belirtmek gerekir. Tam tersine, komünizm düşmanlarının ve diğer yabancı gizli servis ajanlarının bu tür zora dayanan yöntemler kullandığını tarih bize göstermiştir. Örnekleri için çok uzağa gitmeye gerek bile yok. Yakın tarihte İran’ın başbakanı, aynı şekilde Lübnan’ın başbakanı ve Trans-Ürdün kralı öldürüldü. Tüm bu öldürme eylemlerinin tek amacı bu ülkelerdeki yönetimleri zor yoluyla değiştirmektir. Bu insanları kim öldürdü? Kömünistler mi, Kominform’u destekleyenler mi öldürdü? Böyle bir soruyu sormak bile komik kaçmaktadır. Belki, herşeyden daha iyi haberdar olan Bay Morrison bu sorunu çözmemizde bize yardımcı olur?

Bay Morrison, Kuzey-Atlantik Antlaşması’nın bir savunma paktı olduğunu belirtmektedir. Pakt’ın saldırı amaçlı olmadığını, tam tersine ona karşı kurulduğunu söylemektedir.

Bu doğruysa, bu paktın kurucuları Sovyetler Birliği’ni orada yer alması için neden davet etmediler? Neden Sovyetler Birliği’ni kordon içine aldılar? Neden SSCB’den gizli saklı anlaşmayı imzaladılar? Hitler ve Japonya saldırısına karşı mücadele ederek SSCB saldırıya karşı savaşabileceğini ve savaşmak istediğini ispatlamamış mıdır? Sovyetler Birliği’nin şiddete karşı mücadelesi Norveç’inkinden daha mı kötüydü de Norveç paktı imzalayan ülkelerden birini oluşturuyor. Bu saçmalık nasıl açıklanabilir?

Kuzey-Atlantik Antlaşması bir savunma paktıysa, bu paktın dışişleri bakanlar konseyi düzeyinde tartışılması yönündeki Sovyet önerisini İngilizler ve Amerikalılar neden kabul etmediler? Bunun nedeni Kuzey-Atlantik Antlaşması’nda SSCB’ye karşı saldırı içeren maddeler olması ve paktın imzacılarının bunu toplumdan mümkün mertebe saklamaya kendilerini zorunlu hissetmesi değil midir? İşçi Partisi hükümetinin, Amerika Birleşik Devletleri’nin Sovyetler Birliği’ne saldırıda İngiltere’yi askeri ve hava üssü haline getirmeyi kabul ettiğinden dolayı değil midir?

Sovyet halkının, Kuzey-Atlantik Antlaşması’nın SSCB’yi hedefleyen, saldırı içeren bir anlaşma olduğunu tekrar etmesinin nedeni budur.

Kore’deki Anglo-Amerikan sağcı çevrelerin şiddet içeren tavırlarında bu daha net görülmektedir. Anglo-Amerikan güçleri, özgürlüğüne düşkün, barışsever Kore halkını iki yıldır parçalıyor, Kore köylerini ve şehirlerini yokediyor, kadın, çocuk ve yaşlıları öldürüyor. Anglo-Amerikan güçlerinin bu kana susamış tavırlarına savunma denebilir mi? Kore’deki İngiliz güçlerinin İngiltere’yi Kore halkından koruduğu iddia edilebilir mi? Bunları askeri saldırı olarak nitelemek daha dürüstçe olmaz mı?

Bay Morrison, barışsever halka karşı silahını çeviren tek bir Sovyet askeri gösterebiliyorsa göstersin. Böyle bir asker bulamaz. Bay Morrison İngiliz askerlerinin neden barışsever Kore halkını öldürdüğünü ikna edici şekilde açıklasın. Ve bir İngiliz askeri neden ülkesinden uzakta yabancı topraklarda ölüyor?

Bu nedenledir ki Sovyet halkı, günümüz Anglo-Amerikan politikalarının yeni bir dünya savaşını kışkırttığını düşünmektedir.

Türkçe materyaller listesine dönmek için buraya tıklayın.