Λόγος κατά την κατάθεση του προϋπολογισμού για το 1953 στην Εθνοσυνέλευση

Του Ματίας Ράκοσι

Προέδρου του υπουργικού συμβουλίου της Ουγγρικής Λαϊκής Δημοκρατίας

15 Δεκέμβρη 1952

Αξιότιμο Κοινοβούλιο, δράττομαι της ευκαιρίας για να αναφερθώ, προτού συζητηθεί ο Προϋπολογισμός, στη διεθνή κατάσταση,  στην εσωτερική κατάσταση της χώρας μας, και στα καθήκοντά μας.

Χαρακτηριστικό της διεθνούς κατάστασης είναι γεγονός πως οι μονοπωλιακοί καπιταλιστές των ΗΠΑ οδεύουν όλο και πιο ανοιχτά για παγκόσμια κυριαρχία, και για να πετύχουν αυτό το σκοπό, προετοιμάζουν ανοιχτά έναν τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Και σε σχέση με αυτά η πολεμοκαπηλία ενάντια στην ΕΣΣΔ και το στρατόπεδο της ειρήνης οξύνεται όλο και πιο πολύ.

Για να προωθήσουν αυτά τα σχέδιά τους, οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές υποτάσσουν τις άλλες καπιταλιστικές χώρες. Μέσω του «Σχεδίου Μάρσαλ» και παρόμοιων τρόπων έχουν φέρει τις χώρες αυτές σε κατάσταση οικονομικής εξάρτησης, συνάπτουν συμμαχίες με τους αντιδραστικούς καπιταλιστές των χωρών αυτών, που είναι έτοιμοι να πουλήσουν την ανεξαρτησία της χώρας τους έναντι δολαρίων και την πιθανότητα συνέχισης, ως «νέοι συνέταιροι», στο πλευρό των αμερικανών εκμεταλλευτών, της καταλήστευσης των εργαζομένων τους. Οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές επιβάλλουν στις σύμμαχες αυτές χώρες μια τρελή κούρσα εξοπλισμών, που είναι πηγή μεγάλων κερδών για αυτούς, καθώς πωλούν ένα σημαντικό τμήμα των εξοπλισμών αυτών. Έχουν επίσης αρχίσει τον επανεξοπλισμό της Δυτικής Γερμανίας και της Ιαπωνίας. Πυρετωδώς χτίζουν στρατιωτικές βάσεις σε όλο τον κόσμο και οργανώνουν διάφορες επιθετικές συμμαχίες.

Ταυτόχρονα, οι μονοπωλιακοί καπιταλιστές των ΗΠΑ εκμεταλλεύονται όλο και πιο πολύ τους συμμάχους τους. Ενώ προστατεύουν την αμερικανική αγορά με υψηλούς δασμούς, διεισδύουν σε Βρετανία και Γαλλία. Επιβάλλουν τη θέλησή τους στις αποικίες των συμμάχων τους, καθώς με επιμονή και ύπουλα τους διώχνουν και παίρνουν τις θέσεις τους. Έτσι, για παράδειγμα, έγινε προφανές κατά τις τελευταίες εβδομάδες ότι οι αμερικανοί προετοιμάζονται να πάρουν τις Ιρανικές θέσεις των βρετανών καπιταλιστών που είχαν εκτοπιστεί από εκεί, και οι βρετανοί τώρα μανουβράρουν ώστε να πάρουν τμήμα της αμερικανικής εταιρίας που χειρίζεται τα Ιρανικά πετρέλαια, ώστε να πάρουν τουλάχιστον, ένα είδος παρηγοριάς.  Οι αμερικάνοι επιβλήθηκαν στο Μαρόκο, τη γαλλική αυτή αποικία, και, μέσω μιας συναφθείσας το 1832 συμφωνίας με τον τότε Σουλτάνο, πέτυχαν την να εισάγουν εκεί τα προϊόντα τους αδασμολόγητα.

Η μάχη για τις αγορές έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Έχει οξυνθεί γιατί μετά το Β’ Π.Π, οι καπιταλιστές εκμεταλλευτές δεν διέθεταν πλέον την κατοικούμενη από 800 εκ. κατοίκους περιοχή που ανήκει στο στρατόπεδο της ειρήνης και έχει επικεφαλής την ΕΣΣΔ. Ο ανταγωνισμός σε μια συρρικνούμενη καπιταλιστική παγκόσμια αγορά οξύνεται από την επανεμφάνιση του ιαπωνικού και δυτικογερμανικού ανταγωνισμού. Η αποικιακή εκμετάλλευση έγινε δύσκολη από το γεγονός ότι στους αγώνες των αποικιακών και ημιαποικιακών λαών για ανεξαρτησία ενάντια στους καταπιεστές τους έχει δωθεί μια τεράστια ώθηση από τη νίκη της ΕΣΣΔ και τον απελευθερωτικό αγώνα του Κινέζικου λαού. Κατά τα τελευταία 1-2 χρόνια, ο αγώνας ενάντια στους καταπιεστές έχει ανθήσει με τρομακτική δύναμη, σε αυτές τις αποικιακές και μισοαποικιακές χώρες, από την Τυνησία ως τη Νότια Αφρική και από το Ιράκ ως το Βιετνάμ.

Μια αναπόφευκτη συνέπεια της φιλοδοξίας του αμερικανικού κεφαλαίου για παγκόσμια κυριαρχία και πολεμική προετοιμασία είναι η όξυνση της διαδικασίας φασιστικοποίησης που ξεκίνησε στις ίδιες τις ΗΠΑ. Ο επιτιθέμενος θέλει να εξασφαλίσει τα νώτα του στο εσωτερικό, στην ίδια τη χώρα του. Θέλει να την κάνει ασφαλή, με τις διώξεις, την τρομοκράτηση των δημοκρατικών οργανώσεων που υποστηρίζουν την ειρήνη και αντιπαλεύουν τον πόλεμο και πάνω από όλα των κομμουνιστών και των προοδευτικών πολιτών.

Στις ΗΠΑ αρχίζουν να διώκουν κάθε έναν που υψώνει το ανάστημά του για πολιτικές ελευθερίες, υπέρ της ειρήνης, ή που απλώς δεν συμφωνεί με την πολεμοκαπηλία του μονοπωλιακούκεφαλαίου. Η Αμερική γεμίζει με μια χωρίς προηγούμενη σε μέγεθος στρατιά πληροφοριοδοτών, χαφιέδων, προβοκατόρων και αστυνομικών. Η μυστική αστυνομία παίρνει τα δακτυλικά αποτυπώματα κάθε εργάτη. Στους δρόμους της πόλης υπάρχουν επιγραφές που καλούν τους πολίτες να κατασκοπεύουν τους γείτονές τους και να αναφέρουν τις μαρτυρίες τους στη μυστική αστυνομία. Στην «ελεύθερη Αμερική», η μυστική αστυνομία αποτελεί μια εξουσία που ποτέ άλλοτες δεν υπήρχε σε αστυνομικά κράτη στο παρελθόν. Αυτή η μυστική αστυνομία είναι πανίσχυρη. Οι ΗΠΑ έχουν φτάσει στο σημείο όπου τα μέλη της μελλοντικής κυβέρνησης Άιζενχάουερ, με επικεφαλής, των κ. Ντούλες, το σχεδιαζόμενο για υπουργό εξωτερικών, να έχουν ζητήσει από τον επικεφαλής της μυστικής αστυνομίας να κάνει «πιστοποιητικά» για την καλή διαγωγή τους, πριν αναλάβουν επισήμως ως υπουργοί.

Οι μονοπωλιακοί καπιταλιστές των ΗΠΑ προετοιμάζουν τους σκοπούς τους για παγκόσμια κυριαρχία και τα επιθετικά τους πλάνα, υπό το πρόσχημα της υπεράσπισης της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Και καθώς ελέγχουν στις ΗΠΑ- όπως και σε άλλες καπιταλιστικές χώρες- πέραν της κρατικής εξουσίας, τον Τύπο, την τηλεόραση, τα θέατρα, την Εκκλησία και την ηγεσία των περισσότερων συνδικάτων, έχουν πετύχει, προς το παρόν, να παρασέρνουν τις λαϊκές μάζες. Ενώ φλυαρεί για ελευθερία και δημοκρατία, το αμερικανικό μονοπωλιακό κεφάλαιο δημιουργεί πολεμική υστερία, με την οποία αρχίζει τα καταστρέφει και τα τελευταία ψήγματα λαϊκών ελευθεριών, αναλαμβάνοντας όλο και πιο πολύ το ρόλο των γερμανών Ναζί, του γερμανικού φασισμού.

Κάνει κάτι τέτοιο και σε παγκόσμια κλίμακα. Μεταγράφει στις υπηρεσίες του τους εγκληματίες πολέμου του Χίτλερ και του Μουσολίνι, τους γερμανούς και ιάπωνες φασίστες. Επευφημεί το Φράνκο, το σφαγέα του ισπανικού λαού. Προσεκτικά συγκεντρώνει τα απομεινάρια του φασιστικού συρφετού που απέδρασαν από όλα τα μέρη του κόσμου και υποστηρίζουν παγκοσμίως τις αντιδραστικές, καταπιεστικές δυνάμεις, όπως έκαναν και οι Χίτλερ και Μουσολίνι. Ταυτόχρονα, διώκει, όπου είναι σε θέση να το κάνει, τις δυνάμεις της ειρήνης, της δημοκρατίας και της λαϊκής ελευθερίας. Με αυτό τον τρόπο, οι ΗΠΑ βαθμιαία γίνονται οι χωροφύλακες του κόσμου.

Πάει μαζί με τον αναγκαστικό επανεξοπλισμό, που επιβάλλουν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ στους συμμάχους τους, το ότι οι πολεμικές βιομηχανίες αποσπούν ένα αυξανόμενο τμήμα των πρώτων υλών από ειρηνικές βιομηχανίες- γεγονός που οδηγεί σε αυξανόμενη ανεργία και σε μια πτώση του βιοτικού επιπέδου των εργαζόμενων μαζών στις καπιταλιστικές χώρες.

Σχετικά μ’ αυτό, οι τελευταίες εκθέσεις της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη του ΟΗΕ περιέχουν τέτοιες φράσεις όπως: «Πολίτες της Βρετανίας, Γαλλιας, Δ. Γερμανίας, Σκανδιναβίας, Κάτω Χωρών, Βελγίου και Ελβετίας, τρώνε λιγότερο, πίνουν λιγότερο, καπνίζουν λιγότερο, ταξιδεύουν λιγότερο, διασκεδάζουν λιγότερο και αγοράζουν λιγότερα ρούχα και καταναλωτικά αγαθά το 1952 από όσο το 1951…Το πρώτο τέταρτο του 1952 ήταν περίοδος στασιμότητας σε όλους σχεδόν τους τομείς του λιανεμπορίου και πραγματικής ύφεσης σε μερικούς». Και ότι η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί φέτος αποδεικνύεται από την ανακοίνωση αυτής της Επιτροπής, που δημοσιεύτηκε στις 30 Νοέμβρη φέτος, που ξεκινά αναφέροντας ότι η «βιομηχανική παραγωγή, γενικά, ήταν χαμηλότερη από ό,τι την ίδια περίοδο πέρσι..στη Δυτική Γερμανία η παραγωγή επιβραδύνθηκε, και στη Γαλλία για πρώτη φορά μεταπολεμικά το επίπεδο παραγωγής το 2ο τέταρτο ήταν χαμηλότερο από το 1ο. Η παραγωγή στις ΗΠΑ ήταν περίπου 5% χαμηλότερη εκείνης του 2ου τετάρτου του 1951, και ήταν επίσης κατά τι χαμηλότερη ακόμα και από εκείνη του 1950. Παρόμοια τάση είναι προφανής σε άλλες βιομηχανικές χώρες, επίσης, όπου η παραγωγή ήταν είτε στάσιμη είτε μειωνόταν. Η κατανάλωση γενικά έχει μειωθεί».

Οι βιομηχανικοί εργάτες στις καπιταλιστικές χώρες προσπαθούν να υπερασπίσουν το βιοτικό τους επίπεδο οργανώνοντας τεράστιες απεργίες. Στις ΗΠΑ, η απεργία των μεταλλεργατών διήρκεσε 7 εβδομάδες προκαλώντας μια απώλεια 20 εκ. τόνων ατσαλιού.  Ως αποτέλεσμα της επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης αναγνωρίζεται όλο και πιο πολύ στις περισσότερες καπιταλιστικές χώρες ότι ο πραγματικός εχθρός είναι ο ίδιος ο σύμμαχος, οι ΗΠΑ, και ότι η ανεξαρτησία και ελευθερία αυτών των χωρών απειλείται μόνο από μια πλευρά, από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ.

Αυξανόμενος αντιαμερικανισμός στις υπόδουλες καπιταλιστικές χώρες

Τώρα, το ζήτημα που προκύπτει αφορά το αν το αμερικάνικο μονοπωλιακό κεφάλαιο έχει υποδουλώσει τις άλλες καπιταλιστικές χώρες σε τέτοιο βαθμό ώστε η πιθανότητα οι καπιταλιστικές χώρες να διεξάγουν πόλεμο η μία ενάντια στην άλλη ή ενάντια στις ΗΠΑ να έχει αποκλειστεί. Αυτό το ερώτημα έχει απαντηθεί από το σ. Στάλιν στο έργο του που αφήνει εποχή «Οικονομικά Προβλήματα του Σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ» ως ακολούθως:

Η αλήθεια των παρατηρήσεων του σ. Στάλιν αποδεικνύεται από τη σειρά των γεγονότων που δείχνουν ότι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ αρχίζουν να θεωρούν τη δύσκολη αυτή κατάστασή τους ανυπόφορη. Η πολιτική του αμερικάνικου μονοπωλιακού κεφαλαίου, ως φασιστική γενικά πολιτική, είναι πολιτική εκμετάλλευσης, βίας, ωμότητας και σκληρότητας και σταθερά συγκρούεται με τα ζωτικά συμφέροντα, τον αυτοσεβασμό και την εθνική περηφάνεια των συμμάχων του. Ας ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τον τρόπο που η κυβέρνηση των ΗΠΑ απέρριψε το αίτημα της Βρετανίας να είναι ένας Βρετανός Αρχιναύαρχος που θα διοικεί το Μεσογειακό Στόλο. Αρνήθηκαν να υλοποιήσουν το αίτημα της βρετανικής κυβέρνησης να επιτραπεί να στείλει παρατηρητές, τουλάχιστον, να παρακολουθήσουν τις συνομιλίες για τη σύναψη του Συμφώνου του Ειρηνικού, ενώ προσκλήσεις δόθηκαν σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία, μια χώρα 2 εκ. κατοίκων.

Ο γαλλικός λαός είναι αγανακτισμένος γιατί οι ΗΠΑ διεισδύουν στις γαλλικές αποικίες. Είναι πικραμένοι από τις απειλές των αμερικανών καπιταλιστών να εξαναγκάσουν τη Γαλλία να βοηθά τους γερμανούς φασίστες και το Φράνκο, και να τους επιβάλλουν τη θέλησή τους με αυτό τον τρόπο. Λεηλατούν τη Δυτική Γερμανία ανοιχτά και ξεδιάντροπα. Για παράδειγμα, άρπαξαν 9 εκ. τόνους χάλυβα που αγοράστηκε φτηνά, και το ξαναπούλησαν σε αυτή ως αμερικάνικη εισαγωγή, στη διπλάσια τιμή. Οι στρατιώτες και αξιωματικοί των ΗΠΑ που, υπό διάφορα προσχήματα, αλωνίζουν κατά δεκάδες χιλιάδες στη Βρετανία, τη Γαλλία και άλλες σύμμαχες ή κατεχόμενες χώρες, αρχίζουν να εντείνουν το θυμό των κατοίκων αυτών των χωρών με την κομπαστική συμπεριφορά και την τραχύτητά τους, με τις ακρότητές τους και την προκλητικότητά τους.

Αυτό ισχύει για όλο τον κόσμο. Η εφημερίδα “Freies Europa” της Δυτικής Γερμανίας, γράφει σχετικά: «Στην Ευρώπη, όπως και στην Ασία, τα αντιαμερικανικά αισθήματα αυξάνονται όσο ποτέ άλλοτε. Σε μια στιγμή που αυτά αυξάνονται στην Άπω Ανατολή, πρώτα από όλα στην Ιαπωνία, αυξάνονται στην Ευρώπη, και ειδικά στη Δυτική Γερμανία, όπου η κριτική στους Αμερικάνους γίνεται οξύτερη και λαμβάνει τέτοιες διαστάσεις που αρχίζει να απειλεί σοβαρά τις σχέσεις μεταξύ Ουάσινγκτον και Βόννης. Αλλά τα αντιαμερικανικά αισθήματα αυξάνονται επίσης σε Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Βρετανία, Σουηδία και Αυστρία».

Ο ανταποκριτής στο Παρίσι του Αμερικανικού περιοδικού “Collier’s” γράφει για το θέμα: «Σε όλη τη Δυτική Ευρώπη ξεσπούν βίαιες επιθέσεις εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών ακόμα και από μη κομμουνιστές. Αυτές οι επιθέσεις είναι εκπληκτικές σε μέγεθος, ενοχλούν και ανησυχούν κάθε αμερικάνο…Η φασαρία είναι εντονότερη σε αυτές τις τρεις χώρες: Βρετανία, Γαλλία και Δυτική Γερμανία».

Το περιοδικό αυτό παραπονιέται γιατί οι λαοί αρχίζουν να θεωρούν τις ΗΠΑ και όχι την ΕΣΣΔ ως εχθρό τους.

Πράγματι, από το Λονδίνο ως το Τόκιο, οι εξωτερικοί τοίχοι των σπιτιών καλύπτονται όλο και περισσότερο με συνθήματα τύπου «Γιάνκηδες, γυρίστε σπίτια σας!». Αυτό το λαϊκό αίσθημα έχει οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου στη Νότια Αμερική αμερικανόφιλοι προεδρικοί υποψήφιοι ηττώνται ο ένας μετά τον άλλο στις εκλογές. Στον ΟΗΕ, όπου 2 χρόνια πριν οι ΗΠΑ κατείχαν απεριόριστο έλεγχο με τη βοήθεια των συμμάχων και των δορυφόρων τους, τώρα μετρούν τη μια ήττα μετά την άλλη. Ο καυγάς στη Δυτική Γερμανία σχετικά με την επικύρωση της ξεχωριστής στρατιωτικής συμφωνίας προκλήθηκε επίσης από την αντίσταση των δυτικογερμανικών μαζών ενάντια στην αμερικανόφιλη πολιτική της κυβέρνησης μαριονετών της Βόννης. Η επίθεση των αμερικανών ιμπεριαλιστών αρχίζει να συναντά την αντίστοιχη αντίσταση σε όλο τον κόσμο.

Οι ΗΠΑ βρίσκονται πίσω από τις προκλήσεις εναντίον της Ουγγρικής Λαϊκής Δημοκρατίας

Η Ουγγαρία, ως αφοσιωμένο μέλος του στρατοπέδου της ειρήνης, σταθερά αισθάνεται τα αποτελέσματα τόσο της επίθεσης όσο και του μίσους των αμερικάνων πυροδοτών του πολέμου. Είναι οι ΗΠΑ που εμπόδιζαν την Ουγγαρία να ενταχθεί στον ΟΗΕ. Οι ΗΠΑ και οι δορυφόροι της επίμονα απέρριπταν όλες τις λογικές προτάσεις της ΕΣΣΔ να γίνουν δεκτές στον ΟΗΕ όλες οι χώρες- και η Ουγγαρία- που υποβάλλουν αίτηση ένταξης. Οι ΗΠΑ επιθυμεί να ενταχθούν στον ΟΗΕ μόνο οι δορυφόροι της.

Μέχρι σήμερα, οι ΗΠΑ δεν έχουν επιστρέψει ένα σημαντικό τμήμα της Ουγγρικής περιουσίας που οι γερμανοί φασίστες και οι Ούγγροι Αγκυλοσταυρίτες άρπαξαν και πήραν στη Δύση το 1944-45. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ υποχρεώνεται από τη Συνθήκη Ειρήνης να επιστρέψει την περιουσία αυτή, υποχρεώνεται να το πράξει βάσει των πομπωδών διακηρύξεων της ιδίας. Ένα σημαντικό τμήμα αυτής της περιουσίας έχει βρεθεί στις ίδιες τις ΗΠΑ, και παρά τις επανειλημμένες μας προσπάθειες να την ανακτήσουμε, οι ΗΠΑ επίμονα αρνείται να συγκατατεθεί στα δίκαια αιτήματά μας που η ίδια αναγνωρίζει. Αυτό μας έχει υποχρεώσει να υψώσουμε τη φωνή μας διαμαρτυρίας σε διπλωματικές νότες πάνω από μια φορά.

Στην πορεία αυτού του χρόνου η κυβέρνηση της Ουγγρικής Λαϊκής Δημοκρατίας υποχρεώθηκε να κηρύξει εαυτόν εναντίον της ξεχωριστής Συνθήκης που οι ΗΠΑ σύναψαν με τη λεγόμενη κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας αναφορικά με την ίδρυση της «Ευρωπαϊκής Αμυντικής Κοινότητας» και την ίδρυση του «Ευρωπαϊκού Στρατού». Στην ανακοίνωσή της η Ουγγρική κυβέρνηση αναφέρει:

«Η Κυβέρνηση της Ουγγρικής Λαϊκής Δημοκρατίας θεωρεί τις συμφωνίες Βόννης και Παρισίων ως επιπλέον απόπειρες από τη μεριά των Κυβερνήσεων των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας να προετοιμάσουν, μέσω της ένταξης της Δυτικής Γερμανίας στον επιθετικό Ατλαντικό Συνασπισμό, τη διεξαγωγή ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου που σχεδιάζουν εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης και των Λαϊκών Δημοκρατιών: να νομιμοποιήσουν τον επανεξοπλισμό της Δυτικής Γερμανίας, και, κάνοντας μόνιμη την κατοχή της Δυτικής Γερμανίας, να θέσουν άλλο ένα εμπόδιο στο δρόμο για την ενοποίηση της Γερμανίας….

Ο Ουγγρικός λαός υπέφερε επί μακρόν από το ζυγό της «συμμαχίας» μεταξύ των καταπιεστών του και των γερμανών ιμπεριαλιστών κατακτητών. Εξαιτίας των φιλοδοξιών των Γερμανών ιμπεριαλιστών για παγκόσμια κυριαρχία, η Ουγγαρία βυθίστηκε σε εγκληματικές πολεμικές περιπέτειες δύο φορές μέσα σε μια γενιά, φέρνοντας αμέτρητες πληγές και εξαθλίωση στον Ουγγρικό λαό. Ο Ουγγρικός λαός επιθυμεί να συνεχίσει ανενόχλητος το ειρηνικό ανοικοδομητικό του έργο και αρνείται να γίνει ξανά θύμα του Γερμανικού ιμπεριαλισμού και μιλιταρισμού».

Η Κυβέρνηση της Ουγγρικής Λαϊκής Δημοκρατίας δικαιολογούταν να πάρει τέτοια θέση στην ανακοίνωσή της ενάντια σε αυτή την επιπλέον απόπειρα των ιμπεριαλιστών να διεξάγουν ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο.

Τον περασμένο Οκτώβρη η κυβέρνηση της Ουγγρικής Λαϊκής Δημοκρατίας έστειλε μια αποστολή στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία. Εκείνη η κυβερνητική αποστολή είχε το καθήκον της ενδυνάμωσης της φιλίας μεταξύ των Ούγγρων και των Γερμανών εργαζομένων: της εξασφάλισης στους πολίτες της ΓΛΔ ότι οι εργαζόμενοι της Ουγγρικής Λαϊκής Δημοκρατίας θα έχουν στραμμένη την προσοχή τους με τη μεγαλύτερη συμπάθεια και χαρά για το αυτοθυσιαστικό και επιτυχές έργο τους όπως και για τις προσπάθειές τους για  ένωση της χώρας τους, που χωρίστηκε στα δύο από τους ιμπεριαλιστές, σε μια ισχυρή, ελεύθερη, ανεξάρτητη και δημοκρατική Γερμανία. Κατά την παραμονή μας μπορέσαμε να δούμε από μόνοι μας ότι ξεκαθαρίζοντας τα χαλάσματα του πολέμου, ανοικοδομώντας και χτίζοντας σοσιαλισμό οι εργαζόμενοι της ΓΛΔ και, ιδιαίτερα, η ενθουσιασμένη της νεολαία, έχουν πετύχει επιτεύγματα για τα οποία μπορούν να είναι υπερήφανοι. Μπορέσαμε επίσης να δούμε ότι οι εργαζόμενες μάζες είναι ενωμένες αναφορικά με την υποστήριξη  της κυβέρνησής τους στον αγώνα της για μια ενωμένη και δημοκρατική Γερμανία, για την υπεράσπιση της ειρήνης, και ότι είναι πιστά μέλη του ισχυρού στρατόπεδου ειρήνης που εκτείνεται από τον Ειρηνικό Ωκεανό ως τον Έλβα. Η αντιπροσωπεία της Ουγγρικής κυβέρνησης στη Γερμανία ενίσχυσε τους φιλικούς δεσμούς και την αμοιβαία συμπάθεια μεταξύ του Γερμανικού και του Ουγγρικού λαού, και ήταν πια σημαντική συνεισφορά στον αγώνα εναντίον των αμερικάνων ιμπεριαλιστών, για την υπεράσπιση της ειρήνης.

Σε σχέση με την επίθεση των ΗΠΑ η κυβέρνηση της Ουγγρικής Λαϊκής Δημοκρατίας ήταν υποχρεωμένη να διαμαρτυρηθεί όταν η Γερουσία των ΗΠΑ, σε μια χωρίς προηγούμενο παραβίαση των φυσιολογικών σχέσεων μεταξύ ειρηνικών χωρών, έδωσε 100 εκ $ για λάθρα δραπετεύσαντες φασίστες, κατασκόπους, δολοφόνους και σαμποτέρ εντός των χωρών του στρατοπέδου της ειρήνης, άρα και της χώρας μας, η αποστολή των οποίων είναι ο εμπρησμός, οι φόνοι, τα σαμποτάζ και η κατασκοπεία. Όσο για τον τρόπο που αυτά τα 100 εκ $ θα χρησιμοποιηθούν  και που οι σύμμαχοι και οι εκπρόσωποι του αμερικάνικου τύπου ελεύθερου κόσμου χρησιμοποιούν, μια καλή ένδειξη υπήρξε από την πρόσφατη δίκη των συμμοριτών που διέσχισαν τα σύνορα με τη Γιουγκοσλαβία και μπήκαν στην Ουγγαρία. Γνωρίζαμε από καιρό και είχαμε επισημάνει σε επίσημες ανακοινώσεις και νότες ότι οι κατάσκοποι, οι προβοκάτορες και οι σαμποτέρ που είχαν αποκαλυφτεί σε αυτή τη χώρα είχαν υποστηριχτεί, στις περισσότερες των περιπτώσεων, από τις ΗΠΑ. Ήδη από τη δίκη Ράικ είχε γίνει προφανές σε μας ότι η συμμορία Τίτο, που διαπράττει λεηλασίες και καταστροφές στα νότια σύνορά μας, είναι στην υπηρεσία των αμερικάνων ιμπεριαλιστών: ότι ο ίδιος ο Τίτο είναι ένας επί μακρόν πράκτορας των καπιταλιστών και των φασιστών. Όταν, κατά τη διάρκεια της δίκης Ράικ αυτό έγινε προφανές, ο καπιταλιστικός Τύπος επίμονα το αρνιόταν. Σήμερα, το παραδέχονται οι ίδιοι οι καπιταλιστές.

Κατά την επιστροφή του από τη Γιουγκοσλαβία, ο Χάντλερ, ένας ανταποκριτής του New York Times, ανέφερε: «Στην Ουάσιγνκτον πείστηκα οριστικά ότι οι διακηρύξεις του Τίτο περί σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Γιουγκοσλαβία δεν χρειάζεται να παίρνονται στα σοβαρά. Στην πραγματικότητα, ο Τίτο έχει αρχίσει να επιστρέφει τη Γιουγκοσλαβία σε καθεστώς αστικού κράτους φασιστικού τύπου. Το αστικό κράτος φασιστικού τύπου του Τίτο είναι ένα προκεχωρημένο φυλάκιο του συνόρου μας της αμερικάνικης επίθεσης. Αντίστοιχα, αυτοί οι συμμορίτες που διέσχισαν τα σύνορά μας, ήταν εξοπλισμένοι από την κορφή ως τα νύχια με αμερικάνικο εξοπλισμό- αμερικάνικη ήταν η βάρκα, τα υποπολυβόλα, τα στιλέτα, το κυανιούχο κάλιο και οι χειροπέδες. Η δίκη αυτή ήταν πολύ διδακτική για τους εργαζόμενούς μας, γιατί τους έδειξε άλλη μια φορά ότι πίσω από την Αμερικάνικη προπαγάνδα που κηρύττει δημοκρατία και ελευθερία υπάρχουν τα στιλέτα, τα δηλητήρια και τα δεσμά. Έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας από αυτή τη δίκη και θα είμαστε όλο πιο άγρυπνοι και ανηλεείς απέναντι σε όλους τους εχθρούς του λαού μας και της ειρήνης.

Υπερασπιζόμαστε τη θέση μας στο στρατόπεδο της ειρήνης

Έχουμε δει την κατάσταση που παρουσιάζει το ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, οι παραγωγικές δυνάμεις του οποίου λιμνάζουν, όπου εκατομμύρια ανθρώπων υποφέρουν από την ανεργία, όπου ο χωρίς οίκτο ανταγωνισμός επικρατεί μεταξύ των χωρών, κάθε μια εκ των οποίων είναι όσο ποτέ άλλοτε απασχολημένη στην υποδούλωση και λεηλάτηση της άλλης, όπου ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος πυρετωδώς προετοιμάζεται. Εντελώς διαφορετική, διαμετρικά αντίθετη είναι η κατάσταση που παρουσιάζει το στρατόπεδο της ΕΣΣΔ και των χωρών της Λαϊκής Δημοκρατίας. Οι στόχοι αυτού του στρατοπέδου δεν έγκειται στη ληστεία του ενός από το άλλο, στον πόλεμο, αλλά στην αμοιβαία βοήθεια, στην ειρήνη. Η οικονομία τους δεν γνωρίζει ούτε κρίσεις ούτε ανεργία. Η ανάπτυξή τους είναι ισόρροπη. Ο στόχος τους δεν είναι η εξασφάλιση του μέγιστου κέρδους για τον κεφαλαιοκράτη, αλλά η μέγιστη ικανοποίηση των υλικών και πνευματικών αναγκών των ανθρώπων. Αυτή η οικονομία εγγυάται συνεχή άνοδο του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Εδώ δεν υπάρχει ανηλεής ανταγωνισμός, οι κύριες πτυχές του δημοκρατικού στρατοπέδου είναι η συνεργασία και η αμοιβαία βοήθεια των χωρών του. Αντίστοιχα, οι οικονομικές δυνάμεις του δημοκρατικού στρατοπέδου αναπτύσσονται γοργά. Στο ιστορικό 19ο συνέδριο του ΚΚΣΕ ο σ. Μαλένκοφ έκανε μια σύγκριση στην ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής από το 1929 ως το 1951 μεταξύ ΕΣΣΔ και ΗΠΑ. Η σύγκριση δείχνει ότι κατά την περίοδο αυτή η μεγέθυνση ήταν 6 φορές γρηγορότερη στην ΕΣΣΔ από ό,τι στις ΗΠΑ, 8 φορές γρηγορότερη από ό,τι στη Βρετανία και 12 από ό,τι στη Γαλλία. Ο σ. Μαλένκοφ επεσήμανε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης των χωρών της Λαϊκής Δημοκρατίας, επίσης, ήταν ασύγκριτα υψηλότερος εκείνων των καπιταλιστικών χωρών. Αυτό, η Οικονομική Επιτροπή του ΟΗΕ υποχρεώθηκε να το παραδεχτεί στην έκθεσή της στις 30 Νοέμβρη 1952, όπου μιλά για την ύφεση στις καπιταλιστικές χώρες. Στην Ανατολική Ευρώπη η βιομηχανική παραγωγή συνέχισε να αυξάνεται με τον ίδιο σχεδόν ρυθμό που χαρακτήριζε και το προηγούμενο τρίμηνο.

Για μας είναι τόσο προφανές και γνωστό, ώστε δεν θα αναφερθώ στα στοιχεία που το αποδεικνύουν. Επιθυμώ μόνο να επιστήσω την προσοχή σε ένα σημείο. Είναι ξεκάθαρο σε όλους ότι η γρήγορη οικονομική ανάπτυξη του στρατοπέδου της ειρήνης συνοδεύεται από μια αντίστοιχη αύξηση των  προϋποθέσεων για μια ισχυρή εθνική άμυνα. Σε αντίθεση με το ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο που  πάντοτε προσπαθεί να τρομάξει τον αδύναμο επιδεικνύοντας την ισχύ του, τα μέλη του σοσιαλιστικού στρατοπέδου απέχουν από την επίδειξη των σπαθιών τους. Αλλά είναι φυσικό τέτοιο θέμα να προκύπτει, και στο 19ο συνέδριο του ΚΚΣΕ πάνω από ένας ομιλητής έδωσαν έμφαση στο ότι η σοβιετική εθνική άμυνα συνιστά δύναμη που μπορεί να αποτρέψει την επίθεση καθενός.

Μέσα σε θυελλώδη χειροκροτήματα, ο σ. Μαλένκοφ τόνισε για τους ιμπεριαλιστές επιθετιστές:

«Η Σοβιετική Ένωση δεν φοβάται τις απειλές των πολεμοκάπηλων. Ο λαός μας έχει εμπειρία στην καταπολέμηση των επιτιθέμενων και δεν θα είναι αρχάριοι στο να τους δώσουν ένα πλήγμα. Έδωσαν ένα τέτοιο πλήγμα στους επιτιθέμενους τον καιρό του εμφυλίου πολέμου, όταν το σοβιετικό κράτος ήταν νέο και ασύγκριτα αδύναμο, έδωσαν ένα τέτοιο χτύπημα στο Β’ Π.Π, και θα δώσουν στους μελλοντικούς επιτιθέμενους ένα αντίστοιχο χτύπημα αν τολμήσουν να επιτεθούν στην πατρίδα μας.

Τα γεγονότα της ιστορίας δεν μπορούν να ξεχνιούνται. Και τα γεγονότα δείχνουν ότι ως αποτέλεσμα του Α’ Π.Π., η Ρωσία εξήλθε του συστηματος του καπιταλισμού, ενώ, ως αποτέλεσμα του Β’ Π.Π, μια σειρά χώρες σε Ευρώπη και Ασία εξήλθαν του συστήματος του καπιταλισμού. Υπάρχει κάθε λόγος για να υποθέσουμε ότι ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος θα σημάνει την κατάρρευση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος».

Σε αυτό μπορούμε μόνο να προσθέσουμε ότι αντίστοιχα με την αυξανόμενη οικονομική της ισχύ, η Ουγγρική Λαϊκή Δημοκρατία φροντίζει για την ενδυνάμωση της εθνικής μας άμυνας. Δεν θα λυπηθούμε θυσίες ώστε να αναπτύξουμε τον πιστό φύλακα της ειρήνης και της μελλοντικής μας ανάπτυξης, το Λαϊκό μας Στρατό, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του. Μια παρόμοια κατάσταση υπάρχει και στις άλλες χώρες της Λαϊκής Δημοκρατίας. Και το καλύτερο παράδειγμα του τι ένας απελευθερωμένος λαός που υπερασπίζεται την πατρίδα του είναι σε θέση να πετύχει φαίνεται στην Κορέα όπου όλες οι προσπάθειες των ΗΠΑ και των δορυφόρων τους έχουν ακυρωθεί από τον ηρωισμό του Κορεατικού λαού και των Κινέζων εθελοντών, και όπου- όπως ο σ. Βασιλέφσκι, ο Υπουργός Άμυνας της ΕΣΣΔ, τόνισε- οι ΗΠΑ γεύτηκαν την πιο ντροπιαστική ήττα στην ιστορία τους.

Το 19ο συνέδριο του ΚΚΣΕ ήταν μια ισχυρή επιθεώρηση δυνάμεων. Μπορέσαμε να πειστούμε σε αυτό το συνέδριο ότι τα επαναστατικά, δημοκρατικά και κομμουνιστικά κόμματα των καπιταλιστικών και αποικιακών χωρών θαρραλέα κρατάνε και προχωράνε με τη σημαία της λαϊκής απελευθέρωσης και της εθνικής ανεξαρτησίας. Το ισχυρό μπλοκ των 800 εκατομμυρίων ανθρώπων που οικοδομούν τη νέα ζωή, συνιστά μια ισχυρή δύναμη τόσο οικονομικά όσο και αμυντικά, υποστηριζόμενη από τους οπαδούς της ειρήνης, τους αγωνιστές της προόδου παγκοσμίως.

Δεδομένου ότι τα μέλη του καπιταλιστικού στρατοπέδου αργά ή γρήγορα θα πατήσουν ο ένας το λαιμό του άλλου, και ότι η εθνική άμυνα των χωρών που οικοδομούν Σοσιαλισμό είναι ισχυρή, δεν προκύπτει ότι ο αγώνας μας για την υπεράσπιση της ειρήνης μπορεί να μειωθεί, έστω και σε μικρό βαθμό. Ο σ. Στάλιν επεσήμανε τι τεράστιο επίτευγμα θα μπορούσε να υπάρξει αν η επιτυχία του κινήματος ειρήνης πετύχει να αποτρέψει έναν συγκεκριμένο πόλεμο, να τον αναστείλει προσωρινά, να διατηρήσει προσωρινά μια συγκεκριμένη ειρήνη, να προκαλέσει την παραίτηση μιας φιλοπόλεμης κυβέρνηση την οποία θα διαδεχθεί  μια άλλη που προετοιμάζεται προσωρινά να διατηρήσει την ειρήνη.

Έτσι, θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για ειρήνη όλο και πιο πολύ. Αυτός ο αγώνας είναι όλο και πιο αναγκαίος καθώς ο εχθρός είναι όπως ο λύκος ντυμένος αρνάκι, που ισχυρίζεται ότι οι επιθετικές του προθέσεις είναι ειρηνικές και δημοκρατικές. Ο σ. Μαλένκοφ είπε σε σχέση με αυτό: «Φιλοδοξώντας να αποκρύψουν την κατακτητική πολιτική τους, οι άρχουσες τάξεις των ΗΠΑ προσπαθούν να περάσουν το λεγόμενο «ψυχρό πόλεμο» εναντίον του δημοκρατικού στρατοπέδου ως μια ειρηνική αμυντική πολιτική και να τρομάξουν τους ίδιους τους λαούς τους με τον ανύπαρκτο κίνδυνο μιας επίθεσης της ΕΣΣΔ. Η απόκρυψη των επιθετικών σχεδίων και των στρατιωτικών επιχειρήσεων που αναπτύσσονται τώρα με δημαγωγική φλυαρία περί ειρήνης είναι μια χαρακτηριστική  πτυχή της πολιτικής των αφεντικών του Ατλαντικού μπλοκ».

Στον αγώνα για ειρήνη οι δημαγωγοί πρέπει να αποκαλύπτονται. Σε αυτό τον τομέα, η ΕΣΣΔ έχει παράσχει αμέτρητες υπηρεσίες. Στον ΟΗΕ, είναι η ΕΣΣΔ που εξαρχής του πολέμου στην Κορέα σταθερά πάλεψε για ειρήνη. Ήταν σε μια πρόταση της ΕΣΣΔ η έναρξη διαπραγματεύσεων για εκεχειρία. Η πρόταση της ΕΣΣΔ για άμεση κατάπαυση του πυρός και ανακωχή ήταν η μόνη που μπορούσε άμεσα να θέσει τέρμα στην αιματοχυσία. Ωστόσο, όλες οι απόπειρες της ΕΣΣΔ για ειρήνη απέτυχαν απέναντι στην αντίσταση των αμερικάνων πολεμοκάπηλων, που συσσωρεύουν αναρίθμητα δις $ από τις καταστροφές και τη σφαγή στον πόλεμο της Κορέας. Σύμφωνα με τις αμερικάνικες καπιταλιστικές εφημερίδες, 30 μήνες πολέμου στην Κορέα έχουν κοστίσει όσο πάνω από 2,5 χρόνια του Β’ Π.Π. Από αυτό προκύπτει ότι, για τους Αμερικανούς πολεμοβιομήχανους ο πόλεμος στην Κορέα είναι μια πηγή ακόμα μεγαλύτερων κερδών, μιας ακόμα μεγαλύτερης ροής χρυσού. Για αυτό το λόγο, αυτά τα γεράκια του πολέμου δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με την ειρήνη.

Είναι προς μεγάλη τιμή της ΕΣΣΔ που σταθερά αποκαλύπτει έναντι όλου του κόσμου τη δημοκοπία περί ειρήνης του επιθετικού μπλοκ των Αγγλοσαξόνων ιμπεριαλιστών. Έχει αποδείξει ότι αυτοί οι πολεμοκάπηλοι, αν και μιλούν για ειρήνη, δεν θέλουν με τίποτα να απαγορευτεί η ατομική βόμβα και τα βακτηριολογικά όπλα, και φοβούνται ακόμα και για τον συγκεκριμένο ορισμό της λέξης «επιτιθέμενος». Οι οπαδοί του στρατοπέδου της ειρήνης πρέπει ακατάπαυστα να συνεχίσουν να αποκαλύπτουν τους πολεμοκάπηλους που στο όνομα της «ελευθερίας και της δημοκρατίας» της «κοινότητας των ελευθέρων εθνών» και της «ελεύθερης Ευρώπης» προετοιμάζουν ένα νέο πόλεμο. Πρέπει να επισημαίνεται συνεχώς ότι στον πυρήνα του «ελεύθερου κόσμου», στις ΗΠΑ, όλες οι μορφές φασισμού, ρατσιστικών διώξεων και αντισημιτισμού κερδίζουν έδαφος, ότι στην Κορέα και αλλού, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός διαπράττει όλες τις απάνθρωπες πράξεις και φρικαλεότητες- τις μαζικές δολοφονίες ανυπεράσπιστων γυναικών, παιδιών και γέρων- που διέπραξαν οι φασιστικές συμμορίες του Χίτλερ. Πρέπει να επισημαίνεται ότι ενώ η Βουλή των Κοινοτήτων απευθύνεται στις χώρες της Λαϊκής Δημοκρατίας στο όνομα της ελευθερίας και δημοκρατίας, οι ευγενείς  της Βουλής των Λόρδων διεξάγουν συζήτηση για το αν οι αφρικανές γυναίκες και τα παιδιά στην Κένυα πρέπει να οδηγούνται στα τρομερά στρατόπεδα συγκέντρωσης με κυνηγετικά σκυλιά ή με αστυνομικά σκυλιά.  Πρέπει να επισημαίνεται ότι στην Κένυα και αλλού, οι Βρετανοί αποικιοκράτες διοργανώνουν σφαγές και έχουν εκτελέσει δεκάδες χιλιάδες αφρικανών που αγωνίζονταν για τα πιο στοιχειώδη δικαιώματά τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που είναι περιτριγυρισμένα από αγχόνες, οι φρικαλεότητες των οποίων ξεπερνούν από πολλές πτυχές τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Χίτλερ.

Το παγκόσμιο κίνημα ειρήνης, που τώρα λαμβάνει χώρα στη Βιέννη, μπορεί ήδη να κοιτάξει πίσω, στα τρομερά του επιτεύγματα. Εδώ στην Ουγγαρία μπορέσαμε να δούμε, με αφορμή το συνέδριο μας ειρήνης, πώς το κίνημα ειρήνης διαδίδεται, αγκαλιάζοντας όλους τους εργαζόμενους. Είναι σε σχέση με αυτό το θέμα που δεκάδες και εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών μας, που ποτέ δεν έπαιρναν ενεργά μέρος στην πολιτική μας ζωή προηγουμένως, έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορούν να κάθονται ακίνητοι και να παρακολουθούν, ότι πρέπει κι αυτοί να πάρουν ενεργά μέρος στην υπεράσπιση της ειρήνης και επομένως να σώσουν όλα τα επιτεύγματα και τα αποτελέσματα που έχει πετύχει η λαϊκή μας δημοκρατία. Στη χώρα μας το κίνημα ειρήνης έχει κινητοποιήσει και κερδίσει τόσα στρώματα λαού, που θα ήταν δύσκολο να προσεγγιστούν μόνο με πολιτική ζύμωση. Ένα σημαντικό τμήμα της παλιάς ιντελιγκέντσιας, που όχι πολύ παλιά εξακολουθούσε να βλέπει τους στόχους μας με ανησυχία και σκεπτικισμό, έχει καταλάβει, μέσω του θέματος της ειρήνης, ότι η θέση του είναι στο πλευρό μας και ότι υπερασπίζοντας την ειρήνη υπερασπίζει τα δικά της καλώς εννοούμενα συμφέροντα, το δικό της μέλλον.

Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και διεθνώς. Η τελευταία έκκληση για ειρήνη ήδη υπογράφτηκε από 600 εκ. ανθρώπων παγκοσμίως. Οι ιμπεριαλιστές, που εξαρχής μίλησαν εναντίον των συλλεκτών υπογραφών για την ειρήνη με μίσος και συκοφαντία, αρχίζουν να βλέπουν ότι το κίνημα ειρήνης είναι μια ισχυρή δύναμη που διαλύει τα σχέδιά τους όλο και πιο πολύ. Ένδειξη αυτού είναι η απελπισμένη προσπάθειά τους με την οποία ήθελαν να εμποδίσουν τους οπαδούς της ειρήνης στο συνέδριο της Βιέννης. Ωστόσο, οι συλλήψεις και οι αρνήσεις έκδοσης διαβατηρίων δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Το συνέδριο ειρήνης των λαών διεξήχθη στη Βιέννη για να οργανώσει περισσότερους αγώνες εναντίον του πολέμου, για φέρει όλο και πιο κοντά τα εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων που ζητούν ειρήνη. Φυσικά, το συνέδριο παρακολουθούν και εκπρόσωποί μας που μπορούν να εκφράσουν τη φωνή των Ούγγρων εργαζομένων, που απαιτούν και υπερασπίζονται την ειρήνη.

    Ως αφοσιωμένο μέλος του στρατοπέδου της ειρήνης, η Ουγγρική Λαϊκή Δημοκρατία παίζει το ρόλο της στον αγώνα για ειρήνη, για την αποκάλυψη των ιμπεριαλιστών πυροδοτών του πολέμου. Ακατάπαυστα είμαστε σε επιφυλακή έτοιμοι να αποτρέψουμε τις επιθέσεις που είναι να διεξάγουν εναντίον μας οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές και οι δορυφόροι τους. Διεξάγουμε τον αγώνα μας χωρίς σταματημό για την ενδυνάμωση της ειρήνης, ισχυροποιούμε τη διεθνή συνεργασία σε κάθε τομέα, κάνουμε πιο στενούς τους αδιάλυτους δεσμούς φιλίας με τον απελευθερωτή μας, την ισχυρή Σοβιετική Ένωση, όπως και με όλες τις χώρες της Λαϊκής Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα, χτίζουμε σταθερά την εθνική μας άμυνα ώστε να είμαστε σε θέση να αμυνθούμε έναντι όλων των επιθέσεων έναντι της θέσης μας στο στρατόπεδο ειρήνης.

Η οικονομική κατάσταση της χώρας μας

Τώρα θα μιλήσω για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Όπως το τιμημένο Κοινοβούλιο μπορεί να δει από τον Προϋπολογισμό που υπέβαλε το Υπουργείο Οικονομικών, η πλευρά των εσόδων μας στον προϋπολογισμό του 1953 προσθέτει άλλα 52.739.000.000 φιορίνια, μια αύξηση περίπου 10.000 εκ. φιορινιών σε σχέση με τον αντίστοιχο αριθμό του 1952. Αυτή η αύξηση ανταποκρίνεται στην οικονομική πρόοδο που υπήρξε το 1952. Ο προϋπολογισμός είναι ισοσκελισμένος, και μάλιστα, κλείνει με ένα θετικό πρόσημο 875 εκ. φιορινιών. Η αγοραστική δύναμη του φιορινιού είναι σταθερότερη από ποτέ.  Η επιτυχία του Τρίτου δανείου Ειρήνης δείχνει τη σταθερότητα της οικονομικής μας κατάστασης και τη γενναιοδωρία των εργαζομένων μας. Η αρχική αξία του 1,3 δις φιορινιών που το δάνειο σχεδιαζόταν να είναι, σε 8 ημέρες υπερκαλύφτηκε κατά 37%. 1, 781 δις φιορίνια δάνεισαν 3,154 εκ. κάτοικοι- πάρα πολύ περισσότεροι από τον αριθμό των οικογενειών στη χώρα μας. Η επιτυχία του Δανείου Ειρήνης είναι μια χαρούμενη ένδειξη της αυξανόμενης οικονομικής ισχύος της χώρας μας και της πολιτικής ενότητας του λαού μας.

Είμαι τώρα σε θέση να πληροφορήσω το αξιότιμο κοινοβούλιο για το γεγονός ότι στις 20 του επόμενου μηνός οι πληρωμές πολεμικών επανορθώσεων στην ΕΣΣΔ θα έχουν ολοκληρωθεί. Εχθρικές φήμες τότε έλεγαν ότι οι πολεμικές επανορθώσεις ήταν ένα ασήκωτο βάρος για μας. Χάρη στη γενναιοδωρία της ΕΣΣΔ που σημαντικά μείωσε το συνολικό ποσό και εκτίνοντας το χρόνο αποπληρωμής από 6 ε 8 χρόνια, είμασταν σε θέση να υλοποιήσουμε την υποχρέωσή μας τίμια. Ταυτόχρονα, με τη φιλική και ανιδιοτελή βοήθεια της ΕΣΣΔ, μπορέσαμε να οικοδομούμε το σοσιαλιστικό μας μέλλον επιτυχώς και ταχύτατα.

Η βιομηχανική παραγωγή αυξάνει ισόρροπα και σταθερά

Κατά τους 11 τελευταίους μήνες η βιομηχανική μας παραγωγή μεγάλωσε ισόρροπα και σταθερά, ανάλογα με ό,τι προέβλεπε το Πλάνο. Φέτος, η παραγωγή άνθρακα αυξήθηκε κατά 22%, η παραγωγή βωξίτη κατά 58%, η παραγωγή ακατέργαστου πετρελαίου κατά 18,4%, η παραγωγή αλουμινίου κατά 16,2 %, η παραγωγή αλουμίνας κατά 22,5%, χάλυβα κατά 14,1% και ηλεκτρικής ενέργειας κατά 20,3%.

Αν συνεχίσουμε να εκπληρώνουμε τους στόχους του Πλάνου και το Δεκέμβρη, η βιομηχανική παραγωγή θα έχει αυξηθεί κατά 22% φέτος σε σύγκριση με πέρσι. Αυτός ο αριθμός δείχνει υλοποίηση του Πλάου στο ακέραιο. Σε αυτό τον αριθμό υπάρχει υπερκάλυψη του  Πλάνου όπως και υποκάλυψη σε κάποιους στόχους.

Σε σχέση με τον άνθρακα, φέτος το αρχικό πλάνο καλούσε σε παραγωγή 18,5 εκ. τόνων. Στην πορεία, ωστόσο, έγινε προφανές ότι, παρότι αυτή η ποσότητα σήμαινε μια αύξηση 3,2 εκ. τόνων σε σχέση με την περσινή παραγωγή, ακόμα περισσότερη θα χρειαζόταν. Έτσι, ζητήσαμε από τους συντρόφους μας που εργάζονται στα ορυχεία να προσπαθήσουν να αυξήσουν τον αρχικό στόχο, σε 400.000 επιπλέον τόνους. Οι σύντροφοι το υποσχέθηκαν. Ο χρόνος δεν έχει τελειώσει ακόμα. Είναι πιθανό να μην παραχθούν και οι 400 επιπλέον του Πλάνου χιλιάδες τόνοι, αλλά σίγουρα πάνω από το μισό. Σίγουρα, οι περήφανοι εργάτες μας στα ορυχεία θα προσφέρουν μια μεγάλη υπηρεσία στην εθνική μας οικονομία αν παράγουν και τους 400.000 τόνους.

Τώρα σχεδόν ολοκληρώνουμε το 3ο έτος του 5ους μας πλάνου. Στη βάση των ως τώρα αποτελεσμάτων μπορεί να ειπωθεί ότι έχουμε εκπληρώσει τους στόχους του αναθεωρημένου προς τα πάνω 5ετούς Πλάνου και στην πραγματικότητα υπερεκπληρώσει, αναφορικά με τον άνθρακα. Ο ρυθμός αύξησης της παραγωγής άνθρακας αυξανόταν ως εξής: το 1950 η παραγωγή αυξήθηκε κατά 1,5 εκ. τόνους παραπάνω σε σχέση με το 1949. Την επόμενη χρονιά, αυξήθηκε κατά 2 εκ. τόνους. Φέτος η αύξηση είναι 3,2 τόνοι και σύμφωνα με το αναθεωρημένο πλάνο της χρονιάς, θα είναι 3,6 εκ. τόνοι. Του χρόνου, η αύξηση θα είναι 4,6 εκ. τόνοι. Η παραγωγή αργού σιδήρου για χάλυβα, χάλυβα, ηλεκτρικής ενέργειας, τσιμέντου και άλλων βασικών υλών προχωρά κατά παρόμοιο ρυθμό. Επαναλαμβάνω ότι στο τέλος του 3ου έτους του πλάνου η ανάπτυξη της βιομηχανίας μας, συνολικά, αυξανόταν με το ρυθμό που προέβλεπε το αναθεωρημένο προς τα πάνω 5ετές Πλάνο. Εντός αυτού του ρυθμού, η βαριά μας βιομηχανία αυξάνεται με ρυθμό κατά τι υψηλότερο από όσο προβλεπόταν από το αναθεωρημένο προς τα πάνω Πλάνο.

Πρέπει να επισημάνω ότι σε σχέση με τα οικονομικά μας αποτελέσματα, ο Αμερικανικός Τύπος, με επικεφαλής τους New York Times, ποταπά ισχυρίζεται ότι η Ουγγαρία έχει οδηγηθεί σε οικονομική χρεοκοπία. Ο πεινασμένος ιμπεριαλιστής, καρβέλια ονειρεύεται..

Ο ρυθμός ανάπτυξης της παραγωγής χάλυβα είναι ταχύς όταν συγκρίνεται με αυτόν των καπιταλιστικών χωρών. Στην Ουγγαρία η κατά κεφαλή παραγωγή χάλυβα έχει 2πλασιαστεί σε σύγκριση με το 1938, αλλά στη Βρετανία, της οποίας τα ορυχεία δεν είχαν καθόλου πληγεί από τον πόλεμο, δεν έχει ακόμα φτάσει το επίπεδο του 1938. Στη Δυτική Γερμανία είναι λιγότερο από το 75% της τελευταίας προπολεμικής χρονιάς. Η κατά κεφαλή παραγωγή στην Ουγγαρία είναι φέτος 40% υψηλότερη εκείνης της Γαλλίας. Η παραγωγή μας χάλυβα έχει πάει τόσο καλά που φέτος θα παράγουμε 11φορές εκατοντάκιλα για κάθε εκατοντάδα κιλών σιταριού. Σίγουρα, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αμελήσουμε την ακριβή εκπλήρωση του σχεδίου μας αναφορικά με την παραγωγή χάλυβα. Πρέπει να μη λυπηθούμε προσπαθειών για την αύξηση αυτής της σημαντικής βασικής ύλης με σχεδιασμένο τρόπο.

Η τάση της παραγωγής πετρελαίου είναι αυξητική, αλλά και εδώ υπάρχει ελαφρά απόκλιση από το στόχο. Ο λόγος για αυτό ήταν ότι έπρεπε να κρατήσουμε πίσω την παραγωγή σε νέες πετρελαιοπηγές γιατί δεν ήμασταν ακόμα σε θέση να παρέχουμε τα μέσα μεταφοράς για τις πετρελαιοπηγές.

Η εκπλήρωση του πλάνου μας εμποδίστηκε από την παραμέληση των διαγωνισμών σοσιαλιστικής άμιλλας εδώ κι εκεί. Υπάρχουν πολλά ακόμα να κάνουμε με την αποτελεσματική χρήση των μηχανημάτων, την αποτελεσματική οργάνωση της εργασίας και την εργατική πειθαρχία.

Η φετινή ξηρασία, για την οποία θα μιλήσω αναλυτικά αργότερα, είχε ένα δυσμενές αποτέλεσμα στην εκπλήρωση του πλάνου. Ακόμα, οι οικονομικοί στόχοι που τέθηκαν από το πλάνο μας για το 1952 αποδείχτηκαν ρεαλιστικοί και, χάρη στις κοινές προσπάθειες των εργατών μας και των διανοουμένων μας, έχουν εκπληρωθεί συνολικά. Έχουμε κάνει σημαντικά βήματα μπροστά, στο δρόμο της μετατροπής της χώρας μας από μια αγροτική χώρα που έχει κάποια βιομηχανία σε μια βιομηχανική χώρα που έχει μια προχωρημένη γεωργία. Σύμφωνα με το Πλάνο, ο τομέας της βιομηχανικής παραγωγής μέσων παραγωγής έχει αυξηθεί γρηγορότερα από όσο ο τομέας παραγωγής καταναλωτικών αγαθών. Το 1953 η αναλογία θα είναι 60:40.

Η βιομηχανία μας γρήγορα γίνεται όλο και πιο συγκεντρωμένη, όλο και πιο συγκεντροποιημένη. Αυτή η ανάπτυξη φαίνεται στη βιομηχανία μηχανών μέσω του γεγονότος ότι ενώ το 1938 υπήρχαν 91 εργάτες κατά μ.ο. σε ένα εργοστάσιο, σήμερα υπάρχουν 525 εργάτες ανά εργοστάσιο κατά μ.ο.  Σήμερα, περίπου οι μισοί, 48,7% των εργατών εργάζονται σε επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 1.000 εργάτες.

Ο αριθμός των βιομηχανικών και αγροτικών επιχειρήσεων που απασχολούν πάνω από 1.000 άτομα ξεπερνά τις 200.

Κατά το 5ετές μας Πλάνο έχουμε προσπαθήσει να αποκεντρώσουμε τη βιομηχανία μας κα να τη μεταφέρουμε στις επαρχίες. Τα πρώτα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας φαίνονται από το ότι ενώ το 1938, το 62% των βιομηχανικών εργατών της χώρας συγκεντρωνόταν στη Βουδαπέστη, σήμερα μόνο το 56,7% εργάζονται στην πρωτεύουσα. Έχουμε κάνει καλή προσπάθεια εκβιομηχάνισης των επαρχιών: αν έχουμε ως έτος βάσης το 1938 και τον αριθμό 100, τότε ο σημερινός αριθμός είναι 456 στην επαρχία Pest και Bacs-Kiskun, 312 στην επαρχία Szolnok, 306 στην επαρχία του Fejer και έχει 2πλασιαστεί στις επαρχίες Hajdu-Bihar, Herves, Komarom και Esztergom. Η συγκέντρωση σε σχεδιασμένη οικονομία έχει οδηγήσει στο ότι 3.900 επιχειρήσεις που υπήρχαν το 19389, το 87% των οποίων απασχολούσαν  λιγότερους από 100 εργάτες, έχουν ελαττωθεί σε 1.339 επιχειρήσεις σήμερα, που, ωστόσο, απασχολούν σχεδόν 2πλάσιους εργάτες από όσους το 1938.

Η Ουγγρική βιομηχανία ασχολείται, πέραν της επιτυχούς ολοκλήρωσης του πλάνου για το 1952, και με το πλάνο για το 1953. Του χρόνου επιθυμούμε να αυξήσουμε την παραγωγή της βιομηχανίας μας κατά 16%. Για την εκπλήρωση του στόχου μας για αύξηση πάνω από όλα των βασικών πρώτων υλών, η αύξηση στην παραγωγή χάλυβα, αργού σιδήρου, άνθρακα και αργού πετρελαίου θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερη αυτού του αριθμού. Επιθυμούμε να αυξήσουμε την παραγωγή άνθρακα κατά 4,6 εκ. τόνους. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί σε αύξηση 24%,  Για να δείξουμε πόσο γρήγορη είναι αυτή η ανάπτυξη, θα ήθελα να αναφέρω ότι η φετινή αύξηση και εκείνη του χρόνου θα είναι μεγαλύτερη από τη συνολική παραγωγή του 1938. Μεταξύ των ποικιλιών του άνθρακα επιθυμούμε να αυξήσουμε την παραγωγή του σκληρού άνθρακα, που μπορεί να γίνει οπτάνθρακας. Εδώ το πλάνο προνοεί για αύξηση κατά σχεδόν 50%. Η παραγωγή αργού σιδήρου για ατσάλι προορίζεται για αύξηση κατά 44%. Υπάρχει επίσης μια αύξηση 28% στην παραγωγή ηλεκτρο-χάλυβα.  Η παραγωγή αργού πετρελαίου θα αυξηθεί κατά 25%. Η παραγωγή αλουμινίου θα αυξηθεί κατά 51% και της αλουμίνας κατά 27%. Οι αριθμοί αυτοί δείχνουν ότι συνεχίζουμε την ανάπτυξη των βασικών πρώτων υλών για τη βιομηχανική παραγωγή.

Αυτοί οι στόχοι έχουν τεθεί υψηλοί, αλλά μπορούν να επιτευχθούν, μπορούν και να υπερεκπληρωθούν. Αν θέλουμε να αρχίσουμε το πλάνο της επόμενης χρονιάς καλά, τότε οι βιομηχανίες που έχουν μείνει πίσω στην εκπλήρωση του πλάνου πρέπει να μη λυπηθούν προσπάθειες για να πετύχουν το στόχο κατά τις 2 εβδομάδες που απέμειναν.  Επιπροσθέτως, μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί, ώστε να μην επαναληφθεί το λάθος του περσινού τελευταίου μήνα, όταν όλες οι προσπάθειες είχαν επικεντρωθεί στην εκπλήρωση του ετήσιου πλάνου και οι προετοιμασίες για το Γενάρη είχαν παραμεληθεί. Συνεπώς, η παραγωγή του Γενάρη είχε μείνει πολύ πίσω από εκείνη του Δεκέμβρη  και τα άσχημα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης φαίνονταν για πολλούς μήνες στις στατιστικές εκπλήρωσης του πλάνου.

Είναι ακόμα ένα μεγάλο ελάττωμα της βιομηχανίας μας ότι δεν μπορεί να παράγει σε έναν σταθερό ισορροπημένο ρυθμό. Κατά τις πρώτες δέκα μέρες του μήνα, υπάρχει συνήθως μια σημαντική βραδυπορία, η οποία αναπληρώνεται κατά τις τελευταίες 10 ημέρες με υπερωρίες και έκτακτες προσλήψεις.  Η κατάσταση είναι παρόμοια αν κοιτάξουμε  τα 3μηνιαία πλάνα. Είναι προφανές στην παραγωγή όλης της χρονιάς: κατά το τέλος του έτους προσπαθούμε να καλύψουμε τη βραδυπορία των αρχών της χρονιάς με βιαστική δουλειά και υπερωρίες.

Όπως έχουμε πει, οι βιομηχανίες βασικών υλών- ανθρακωρυχεία, μεταλλουργία και παραγωγή ενέργειας- έχουν ιδιαίτερα μεγάλα καθήκοντα. Στα ανθρακωρυχεία πρέπει να εξασφαλιστεί ότι θα αξιοποιηθεί πλήρως η εκμηχάνιση, και ότι η διστακτικότητα στη χρήση μηχανών, που προορίζονται να μειώνουν τον κάματο των βαριά εργαζομένων ανθρακωρύχων και να αυξάνουν την παραγωγικότητα, θα παύσει. Το μεγάλο καθήκον που έχουμε θέσει στους ανθρακωρύχους μας για την επόμενη χρονιά υποχρεώνει το Υπουργείο Ορυχείων και Ενέργειας να είναι πλήρως έτοιμο για την παραγωγή της επόμενης χρονιάς, εξαλείφοντας τα φετινά λάθη.  Πρέπει να κάνουμε τους εργάτες ορυχείων να γνωρίζουν τη σημασία της ανάπτυξης της εξόρυξης και πρέπει να δούμε σε αυτό ότι το Κόμμα μας, το Κόμμα Ούγγρων Εργαζομένων, τα Συνδικάτα και η Ένωση Εργαζόμενης Νεολαίας θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό για την επίτευξη αυτού του στόχου. Δεν είναι μόνο περισσότερο άνθρακα που πρέπει να παράγουμε του χρόνου, αλλά και καλύτερο άνθρακα.

Η ανάπτυξη της οικονομικής μας ζωής έχει κάνει απαραίτητη τη διαίρεση των μεγαλύτερων υπουργείων σε μικρότερα, ώστε να υπάρχει καλύτερος έλεγχος των διάφορων περιοχών. Αυτή η μέθοδος έχει αποδειχτεί αρκετά αποτελεσματική και θα τη συνεχίσουμε. Προς το παρόν 3 τέτοια Υπουργεία οργανώνονται: το υπουργείο Χημικών Βιομηχανιών, που η θέσπισή του είναι υποχρεωτική λόγω της γρήγορα αυξανόμενης χημικής μας βιομηχανίας, το Υπουργείο Ανώτερης Εκπαίδευσης, που θα ασχολείται με 27 κολέγια και πανεπιστήμια, και το Υπουργείο Μεταλλουργίας, που θα ασχολείται με την επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης της μεταλλουργίας μας. Ο προϋπολογισμός για αυτά τα υπό σύσταση υπουργεία έχει περιληφθεί στον Προϋπολογισμό που θα υποβληθεί από τον Υπουργό Οικονομικών.

Η ταχεία ανάπτυξη της σιδηρουργίας απαιτεί να θέσουμε σε λειτουργία τα Σιδηρουργεία Στάλιν  το συντομότερο δυνατό και να επιταχύνουμε την αναδιοργάνωση των Μεταλλουργείων Diosgyor. Πρέπει να θέσουμε τα νέα εργοστάσια ηλεκτρικής ενέργειας σε λειτουργία, πρέπει να ολοκληρώσουμε το σταθμό ηλεκτρικής ενέργειας Inota. Μαζί με αυτά τα βιομηχανικά συγκροτήματα, πρέπει να οικοδομηθούν σπίτια για τους ανθρώπους που θα εργάζονται εκεί. Παράλληλα με την ανάπτυξη των βασικών βιομηχανιών, η Οικοδομική βιομηχανία και ειδικότερα, η τσιμεντοβιομηχανία πρέπει να επεκταθεί, και νέα υπό κατασκευή εργοστάσια τσιμέντου να ολοκληρωθούν.

Είναι ένα ιδιαίτερο καθήκον να επισημάνουμε την εκπλήρωση του σχεδίου από αυτά τα νέα συγκροτήματα που είναι ιδιαίτερα σημαντικά για το εξωτερικό μας εμπόριο, για τις εξαγωγές μας. Συνεπεία της ξηρασίας, όπως θα αναφέρω αργότερα, έχουμε περικόψει τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων μας και εισάγουμε μεγάλες ποσότητες ζωοτροφής. Αν δεν θέλουμε  οι εισαγωγές μηχανημάτων και πρώτων υλών να μειωθούν, ως αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών στο εξωτερικό μας εμπόριο, τότε πρέπει να φροντίσουμε για τις ελλείψεις μας, αυξάνοντας τις βιομηχανικές μας εξαγωγές.

Έτσι, είναι ιδιαίτερα σημαντικό μεγάλα εργοστάσια σιδήρου και μηχανημάτων εθνικής σημασίας όπως το εργοστάσιο Ganz Waggon, το MAVAG, το «Μπελογιάννης», τα ναυπηγεία «Γκεοργκίου-Ντεζ» και το εργοστάσιο Gyor Waggon, που είναι σημαντικά όχι μόνο από άποψης εξαγωγών, αλλά και για την ανάπτυξη της σοσιαλιστικής βιομηχανίας, να εκπληρώσουν και ίσως να υπερκαλύψουν το πλάνο.

Συχνά βρίσκουμε ότι τα εργοστάσιά μας διστάζουν να αναλάβουν παραγγελίες για εξαγωγές. Αυτή η εσφαλμένη πολιτική, σίγουρα βρίσκει την εκδίκησή της, γιατί η παροχή πρώτων υλών και μηχανών αυτών των ίδιων εγκαταστάσεων εξαρτάται όχι σε μικρό βαθμό από τις εισαγωγές που είναι εφικτές από τις εξαγωγές, τη διανομή προϊόντων μας στο εξωτερικό. Επαναλαμβάνω ότι σε αυτό τον τομέα η βλαβερή και εσφαλμένη αυτή πρακτική πρέπει να αλλάξει. Επίσης η στάση παραμέλησης της ποιότητας προς χάριν της ποσότητας πρέπει να αλλάξει.  Πρέπει να βελτιώσουμε τα πλάνα μας όχι μόνο ποσοτικά αλλά και ποιοτικά. Το έργο του σχεδιασμού της λαϊκής μας οικονομίας πρέπει να βελτιωθεί, γιατί και σε αυτό τον τομέα, επίσης, σημαντικά ελλείμματα φάνηκαν και κατά το 1952.

Η πειθαρχία του Πλάνου δεν είναι ακόμα ένα ισχυρό σημείο της οικονομικής μας ζωής, όπως φαίνεται από το μεγάλο αριθμό των βιομηχανιών και των εργοστασίων μας που δεν πετυχαίνουν τους στόχους τους. Μερικοί από τους οικονομικούς μας ηγέτες και καθοδηγητές συχνά δειλιάζουν όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες, φοβούνται να πάρουν σταθερή θέση, και δεν απαιτούν πειθαρχία, εξοικονόμηση και ποιότητα: επιλέγουν το δρόμο της ελάχιστης αντίστασης. Δεν θέλουν να έχουν υποδεικνυόμενα ελαττώματα και, επομένως, καταπνίγουν την κριτική των από τα κάτω. Αυτά τα φαινόμενα είναι παρόντα και σε άλλους τομείς της Λαϊκής Δημοκρατίας μας επίσης, και πρέπει να πάρουμε μέτρα εναντίον τους παντού.

Και έχουμε να αγωνιστούμε εναντίον της αυτό-ικανοποίησης, της καυχησιολογίας για εκπληκτικά αποτελέσματα, της αμέλειας, της έλλειψης επαγρύπνησης, ενάντια στον εφησυχασμό ότι όλα πάνε καλά, όπως και να’ χει. Αν αποτύχουμε να πάρουμε μέτρα εναντίον αυτών των φαινομένων, δεν θα είμαστε σε θέση να επιτύχουμε στα καθήκοντα που έχουμε.

Τέλος, πρέπει οριστικά να βελτιώσουμε τον εξοπλισμό προστασίας και τις εγκαταστάσεις για την προστασία των εργαζομένων, και πρέπει να λάβουμε ιδιαίτερη φροντίδα όλα τα μέτρα που περνάνε για την διαφύλαξη της υγείας των εργαζομένων μας να τηρούνται αυστηρά. Φέτος πάλι θέσαμε αυτό το ζήτημα και πρέπει να παραδεχθούμε ότι ως τώρα κατάλληλα αποτελέσματα και ειδικά μια αλλαγή προς το καλύτερο δεν έχουν ακόμα επιτευχθεί σε αυτό τον τομέα. Συνεπώς, πρέπει όλο και πιο συγκεκριμένα να απαιτούμε από τα υπουργεία μας, και τους διοικητές να εγκαθιστούν εξοπλισμό προστασίας και να σέβονται τα μέτρα υγείας. Τα μέλη των κομματικών μας οργανώσεων των συνδικάτων και της Ένωσης Εργαζόμενης Νεολαίας πρέπει να θεωρούν τον έλεγχο για την εφαρμογή αυτών των μέτρων ως ένα από τα πιο σημαντικά καθήκοντά τους και να παρεμβαίνουν όπου παρατηρούν παραμέλησή αυτών των μέτρων.

Για την επίτευξη των στόχων της σχεδιασμένης μας οικονομίας του χρόνου, 146.000 νέοι εργαζόμενοι χρειάζονται. Αυτός ο αριθμός δείχνει ότι  η ζήτηση εργατικών χεριών είναι πάνω από τον αριθμό των νέων που βγαίνουν στην παραγωγή τελειώνοντας το σχολείο. Σε σχέση με αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι στην Αγγλία, που περήφανα αυτοαποκαλείται «κράτος ευημερίας», 100.000 άνθρωποι μετανάστευσαν το πρώτο μισό του χρόνου γιατί δεν μπορούσαν να βρουν μια σίγουρη ζωή στη χώρα τους. Σε μια χώρα τόσο ευημερούσα όσο η Ολλανδία, κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες νεολαίας φεύγουν στο εξωτερικό με τη βοήθεια και την υποστήριξη κρατικών επιδοτήσεων γιατί οι δουλειές και η διαβίωση δεν μπορούν να εξασφαλιστούν στη χώρα τους.

Οι αριθμοί για την παραγωγή του 1952 δείχνουν μια τρομακτική άνοδο της βιομηχανίας μας. Επίσης δείχνουν την καλή εργασία των βιομηχανικών μας εργατών, και της τεχνικής ιντελιγκέντσιας. Και όταν απαριθμούμε τα επιτεύγματά μας, πρέπει με ευγνωμοσύνη να θυμόμαστε την πολύπλευρη, ανιδιοτελή και συνεχή βοήθεια της φιλικής ΕΣΣΔ, του απελευθερωτή μας. Ο ανεξάντλητος θησαυρός της Σοβιετικής εμπειρίας είναι διαθέσιμος σε εμάς πρακτικά στην ολότητά του και είναι μια ανεκτίμητη συνεισφορά για τη σοσιαλιστική μας οικοδόμηση. Η σημασία της αμοιβαίας βοήθειας μεταξύ των λαϊκών δημοκρατιών επίσης αυξάνεται και είναι μια όλο και μεγαλύτερη βοήθεια στην οικονομική μας ανάπτυξη.

Αγροτική Παραγωγή

Τώρα, θα ήθελα να μιλήσω για την αγροτική μας παραγωγή. Οι σοδειές μας έχουν πληγεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες και συνεπώς το αγροτικό προϊόν έχει μείνει πάρα πολύ πίσω από τους στόχους του πλάνου. Είναι γνωστό καλά ότι υπήρχε βαρύς και παρατεταμένος παγετός το Μάη, και από το τέλος του Ιούνη υπήρχε μια ξηρασία και ένα κύμα ζέστης που διήρκησαν 7 εβδομάδες που, σύμφωνα ε το Ινστιτούτο Μετεωρολογίας, δεν είχαν προηγούμενο εδώ και 1 αιώνα. Από την άλλη, σχεδόν η διπλάσια βροχή από το μέσο όρο των πολλών τελευταίων ετών έπεσε το φθινόπωρο, κατά τον Οκτώβρη και το Νοέμβρη. Ο παγετός και η ξηρασία είχαν δυσμενείς επιπτώσεις στη σοδειά και  προκάλεσαν εξαιρετικά σημαντικές ζημιές  στα φυτά που θέλαν τσάπισμα. Οι βροχές του φθινοπώρου διέκοψαν τη συγκομιδή, έκαναν το φθινοπωρινό, βαθύ όργωμα ακόμα πιο δύσκολο και δυσκόλεψαν και τις κατάλληλες προετοιμασίες για την δουλειά της επόμενης άνοιξης. Η ζημιά από τον κακό καιρό θα σήμαινε μια καταστροφή την εποχή του καπιταλισμού, όπως και ήταν καταστροφή για τη γειτονική Γιουγκοσλαβία, όπου τώρα ένας πραγματικός λιμός θερίζει και εκατοντάδες χιλιάδες αγροτών γίνονται φτωχότεροι.

Η χώρα μας, ωστόσο, είναι ένα κράτος των εργαζομένων και ως τέτοιο είναι ένα κράτος καλά οργανωμένο, δυνατό, που κοιτά μακριά, που δεν όχι μόνο εξασφάλισε προμήθειες για το κοινό, με πλήθος μέτρων, αλλά, παρά τις σημαντικές ζημιές από την κακοκαιρία, έκανε προβλέψεις για μια ήρεμη ανάπτυξη της λαϊκής οικονομίας μας. Αυτά τα μέτρα περιλαμβάνουν το γεγονός ότι έχουμε σημαντικά μειώσει τις εξαγωγές τροφίμων και ταυτόχρονα αγοράσει  σημαντικές ποσότητες ζωοτροφών και σπόρων για ζωοτροφές από τις φιλικές χώρες και, πρώτα από όλα, την ΕΣΣΔ. Αυτό έκανε εφικτή τη μείωση της έκτασης της συλλογής καλαμποκιού και πατάτας και έτσι να βελτιώσουμε την κατάσταση της εργαζόμενης αγροτιάς. Οι αγροτικές πιστώσεις είναι αξίας πάνω από 300 εκ. φιορίνια, έχουν ανανεωθεί και πολλά εκατομμύρια φιορινιών έχουν εκ νέου δανειστεί για την αγορά σπόρων και παρόμοιων σκοπών. Τέλος, αλλά όχι μικρής σημασίας, έχουμε  κάνει χρήση και των αποθεμάτων των προηγούμενων ετών.

Με τη βοήθεια των μέτρων αυτών ήμασταν σε θέση να πετύχουμε, παρά και την ξηρασία του 1950, να υπάρχει τροφοδότηση και φέτος, παρά την φετινή ξηρασία. Πρέπει εδώ να προσθέσω ότι παρά την ξηρασία και τον παγετό, η φετινή παραγωγή θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερη, αν είχαμε υιοθετήσει τις μεθόδους της σύγχρονης καλλιέργειας και αγρονομίας. Φέτος το Μάη, ειδικοί της γεωργίας μάς επισκέφτηκαν από τη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία. Οι γερμανοί σύντροφοι εξεπλάγησαν από τις χαμηλές μας αποδόσεις. Πίστευαν ότι ο κακός χειρισμός των λιπασμάτων ήταν κυρίως η αιτία για τις χαμηλές αποδόσεις. Ξανά και ξανά εφιστούσαν την προσοχή μας στον κακό χειρισμό των λιπασμάτων, ως αποτέλεσμα του οποίου συνήθως λιπάσματα τα οποία είχαν χάσει την αποτελεσματικότητά τους και αποτελούμενα μόνο από ψαθόχορτα έμπαιναν στο έδαφος. Σύμφωνα με τους γερμανούς συντρόφους, ως αποτέλεσμα μιας καλής χρησιμοποίησης λιπασμάτων, που, εξάλλου, δεν χρειάζεται ούτε επιπλέον επενδύσεις ή εργασία, θα μπορούσε να αυξήσει την παραγωγή μας κατά 25-30%. Αυτοί οι σύντροφοι επεσήμαναν ότι δεν είχαμε δώσει τη δέουσα προσοχή στη σπορά και στο βαθύ όργωμα.

Όταν τον Οκτώβρη επισκέφτηκα τη ΓΛΔ, είδα μόνος μου ότι παρότι το έδαφος κατά κανόνα δεν είναι τόσο καλό όσο το δικό μας, και παρότι φέτος ούτε εκεί ο καιρός ήταν τόσο ευνοϊκός, η συγκομιδή ήταν 1,65 τόνοι σιταριού ανά 0,57 εκτάρια. Στην Τσεχοσλοβακία, που επίσης επλήγη από παγετό και ξηρασία, ειδικά στη Σλοβακία, η μέση απόδοση σιταριού ήταν 1,3 τόνοι. Όλοι ξέρουμε, και οι εφημερίδες επισημαίνουν ότι άπειρα παραδείγματα υπάρχουν και στη χώρα μας, όπου, εκεί που οι συνεταιρισμοί και οι ατομικά καλλιεργούντες αγρότες αξιοποίησαν τους κανόνες καλλιέργειας και την επιστημονική αγρονομία, πέτυχαν εκπληκτικά αποτελέσματα παρά την ξηρασία και τον παγετό.

Προκύπτει από τα παραπάνω ότι πρέπει να επικεντρώσουμε όλη μας την προσοχή και τις δυνάμεις για την αύξηση της απόδοσης της σοδειάς μας και της γεωργίας μας συνολικά και να πετύχουμε σε αυτό τον τομέα τα αποτελέσματα που πετυχαίνουν οι άλλες λαϊκές δημοκρατίες που έχουν προοδεύσει περισσότερο από εμάς. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να εκπληρώσουμε το πλάνο της σποράς αυτού του χρόνου ως το τελευταίο εκτάριο, γιατί ένα ακόμα μικρό ποσοστό χρειάζεται ακόμα να εκπληρωθεί ως αποτέλεσμα της κακοκαιρίας. Από την Απελευθέρωση κι έπειτα, επανειλημμένα χρειάστηκε να σπείρουμε τμήμα του φθινοπωρινού σιταριού κατά το τέλος Δεκέμβρη και ακόμα και το πρώτο μισό του Γενάρη και με καλές προετοιμασίες του εδάφους και ευνοϊκό καιρό αυτή η τελευταία σπορά λίγο επηρέασε τα αποτελέσματά μας. Τώρα ξανά χρειάζεται να σπείρουμε όλα τα φθινοπωρινά δημητριακά που το πλάνο προβλέπει, ως το τελευταίο εκτάριο.

Η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας δείχνει μια πιο ευνοϊκή εικόνα. Αυτό οφείλεται μερικώς στο γεγονός ότι ως αποτέλεσμα της περσινής σοδειάς μας, τα ζωντανά αυξήθηκαν. Ω αποτέλεσμα της κακής ανάπτυξης ζωοτροφών, το ξεχειμώνιασμα αυτών των αυξημένων ζωντανών είναι μια πηγή αυξημένης ανησυχίας. Πρέπει προσεκτικά να διατηρήσουμε τις διαθέσιμες ζωοτροφές, να κάνουμε οικονομία με τα υπάρχοντα αποθέματα και να μη μειωθούν τα ζωντανά, ως την εποχή όπου να μπορούν να ταϊστούν με φρέσκια ζωοτροφή.

Σε σχέση με τη γεωργία, θέλω να αναφερθώ και τα προβλήματα του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού στο χωριό. Κατά το 1952, το παραγωγικό συνεταιριστικό κίνημα αναπτύχθηκε σταθερά και ισόρροπα.

Ο αριθμός των παραγωγικών συνεταιρισμών και των παραγωγικών συνεταιριστικών ομάδων αυξήθηκε κατά 658. 92.403 εργαζόμενες αγροτικές οικογένειες που κατέχουν  713.500x0,57=406.695 εκτάρια καλλιεργήσιμης γης εντάχθηκαν στους συνεταιρισμούς. Επί του παρόντος, 5.315 παραγωγικοί συνεταιρισμοί και συνεταιριστικές ομάδες λειτουργούν στη χώρα μας. Η συνολική καλλιεργούμενη έκταση αυτών των παραγωγικών συνεταιρισμών είναι 2.213.000x0,57=1.261.410 εκτάρια γης. Αυτό είναι το 22,8% της καλλιεργούμενης έκτασης της χώρας. Επιπροσθέτως, τα ιδιωτικά αγροκτήματα των νοικοκυριών που συμμετέχουν στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς είναι 178.000x0,57=101.460 εκτάρια, δηλαδή, το 1,8% της καλλιεργούμενης έκτασης της χώρας. Οι οικογένειες στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς αποτελούνται από 318.500 άτομα, τώρα κατέχουν το 24,6% της καλλιεργούμενης έκτασης της χώρας, δηλαδή περίπου το ¼. Η συνολική έκταση (καλλιεργήσιμη έκταση, αμπελώνες, βοσκοτόπια, κλπ) των παραγωγικών συνεταιρισμών είναι 2.606.000 x0,57=1.485.420 εκτάρια και το σύνολο των μελών τους είναι 446.900.

Η καλλιεργούμενη έκταση των κρατικών αγροκτημάτων, των εκτάσεων για πειραματικές καλλιέργειες και εξειδικευμένων αγροκτημάτων είναι 1.190.000 x0,57=678.300 εκτάρια, 12,7% της καλλιεργούμενης έκτασης της χώρας. Αυτός ο αριθμός είναι πάνω από το στόχο για τα κρατικά αγροκτήματα που είχε τεθεί από το 5ετές Πλάνο. Μέρος της αιτίας αυτής της ανάπτυξης οφείλεται στο γεγονός ότι τα κρατικά αγροκτήματα έχουν προσωρινά πάρει για καλλιέργεια γη που προσφέρθηκε από εργάτες με διπλή απασχόληση (σ.εκδ.: εργάτες που κατέχουν ένα τμήμα γης και απασχολούνται και στη βιομηχανία και στη γεωργία), ή από κουλάκους, και που δεν μπορούσαν άμεσα να ενσωματωθούν στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς. Είναι προφανές ότι αυτές οι εκτάσεις, για τις οποίες καταβάλλεται και ενοίκιο, πρέπει να παραχωρηθούν στους συνεταιρισμούς το συντομότερο δυνατό. Η συνολική καλλιεργούμενη έκταση των παραγωγικών συνεταιρισμών και των κρατικών αγροκτημάτων ανέρχεται στο 37,5% της συνολικής καλλιεργούμενης έκτασης της χώρας.

Τα ζώα των παραγωγικών συνεταιρισμών αυξήθηκαν κατά πολύ. Το Φλεβάρη του 1950  το συνολικό απόθεμα χοίρων των παραγωγικών συνεταιρισμών ήταν 46.400 και αυτός ο αριθμός αυξήθηκε σε 522.000 ως το φετινό Οκτώβρη. Ο αριθμός των βοοειδών αυξήθηκε από 19.000 σε 151.000 και των προβάτων από 41.000 σε 274.000. Τα ζωντανά του κρατικού τομέα αυξήθηκαν επίσης σημαντικά. Περίπου 19,6% και 11,1% των χοίρων και των βοοειδών αντίστοιχα ήταν στην κατοχή του κρατικού τομέα.

Κατά την ανάπτυξη των παραγωγικών συνεταιρισμών δόθηκε προσοχή ώστε αυτή να μην είναι βιαστική. Η κύρια έμφαση δόθηκε στην ανάπτυξη και ενδυνάμωση των υπαρχόντων συνεταιρισμών, την καλύτερη εκπαίδευση των ηγετών τους, την καλύτερη οργάνωση των εργασιακών διαδικασιών, και τη βελτίωση της εργασιακής πειθαρχίας. Θα συνεχίσουμε και στο μέλλον αυτή την πολιτική. Είναι αποτέλεσμα αυτής της σωστής πολιτικής ανάπτυξης που φέτος, παρότι η κακοκαιρία είχε άσχημες επιπτώσεις στα εισοδήματα των συνεταιρισμών, επίσης, ο ρυθμός υγιούς ανάπτυξής τους δεν μειώθηκε και οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί συνέχισαν να προκαλούν μια μεγάλη έλξη για τους ατομικά καλλιεργούντες αγρότες. Οι εκτάσεις περίπου του 85% των παραγωγικών συνεταιρισμών έχουν συνενωθεί ώστε να είναι κατάλληλες για καλλιέργειες μεγαλύτερης κλίμακας. Τα μεγέθη των παραγωγικών συνεταιρισμών επίσης αυξάνουν. Έχουμε ήδη 375 παραγωγικούς συνεταιρισμούς που καλλιεργούν σε εκτάσεις μεγαλύτερες των 1.000x0,57=57 εκταρίων. Ο αριθμός των χωριών και πόλεων που 100% ανήκουν σε συνεταιρισμούς πήγε φέτος από 489 σε 665. Για παράδειγμα, οι πόλεις Bekescsaba και Oroshaza. Και σήμερα σχεδόν δεν υπάρχει κοινότητα στη χώρα χωρίς παραγωγικό συνεταιρισμό.

Οι μηχανοτρακτερικοί σταθμοί είναι από τους παράγοντες με τη μεγαλύτερη σημασία για την ενδυνάμωση των παραγωγικών μας συνεταιρισμών και την ανάπτυξη της αγροτικής μας παραγωγής. Φέτος σημείωσαν μια σημαντική ανάπτυξη. Κατά τους πρώτους 9 μήνες προέβησαν σε 32,6% περισσότερες έλξεις και άλλες γεωργικές εργασίες από ό,τι το αντίστοιχο διάστημα του 1951. Ακόμα οι μηχανοτρακτερικοί σταθμοί δεν υλοποιούν τα καθήκοντά τους κατά πολύ και δεν πετυχαίνουν τα πλάνα τους, επίσης. Η δουλειά τους είναι συχνά ανοργάνωτη και η λογιστική καταγραφή τους και η μηχανογράφησή τους είναι αναξιόπιστη και δίνουν λαβή για πολλά παράπονα. Υπάρχουν επίσης πολλά παράπονα για την ποιότητα του έργου τους, και για το βαθμό στον οποίο τα μηχανήματα χρησιμοποιούνται. Το φταίξιμο πέφτει πρώτα από όλα στο Υπουργείο Γεωργίας και την ηγεσία των μηχανοτρακτερικών σταθμών. Το έργο τους πρέπει γρήγορα να βελτιωθεί, γιατί το 1953 θα τους αναθέσουμε ακόμα πιο μεγάλα καθήκοντα. Για παράδειγμα, ο αριθμός των τρακτέρ στους μηχανοτρακτερικούς σταθμούς πρόκειται να διπλασιαστεί. Ο αριθμός των κομπάιν να τριπλασιαστεί. Θέλουμε να αυξήσουμε τον αριθμό των θεριζοαλωνιστικών μηχανημάτων κατά 33%. Ο εξοπλισμός των μηχανοτρακτερικών σταθμών το 1953 θα τους επιτρέψει να κάνουν όλες τις βασικές εργασίες προετοιμασίας του εδάφους των παραγωγικών συνεταιρισμών, αν εργαστούν καλά.

Η περαιτέρω ανάπτυξη στην ποιότητα των ζωντανών είναι ένα σημαντικό στοιχείο του πλάνου του επόμενου χρόνου για την ανάπτυξη της γεωργίας. Για αυτό το σκοπό, 12.000 καθαρόαιμα ζώα θα είναι διαθέσιμα στη γεωργία. Η παραγωγή βιομηχανικών σπόρων και νέων εγκλιματισμένων σπόρων θα βελτιωθεί. Επιθυμούμε να αυξήσουμε την περιοχή που αφιερώνεται για βαμβακοκαλλιέργεια κατά 38% και για το ρύζι σε ποσοστό πάνω από 25%.

Η φετινή ξηρασία έδωσε νέα έμφαση στο ζήτημα της άρδευσης. Παρότι, επί του παρόντος, ήδη αρδεύουμε εκτάσεις 6 φορές περισσότερες από όσες τον καιρό του Χόρτι, είμαστε ακόμα στην αρχή, σε σχέση με αυτό το θέμα, γιατί η αρδευόμενη γη είναι μόλις το 2% των πληγμένων από την ξηρασία περιοχών. Του χρόνου, θέλουμε να αυξήσουμε την αρδευόμενη περιοχή κατά 56%. Θέλω να προσθέσω εδώ ότι τα αποτελέσματα των φετινών ερευνών μας δείχνουν πως με μια χρήση τοπικών μέσων και δυνατοτήτων, 250.000 x0,57=142.500 εκτάρια θα μπορούσαν να αρδεύονται, χωρίς ιδιαίτερες επενδύσεις σε χρήμα. Οι παραγωγικοί μας συνεταιρισμοί και τα Συμβούλια θα πρέπει να αποδώσουν μεγαλύτερη προσοχή σε αυτές τις τοπικές δυνατότητες άρδευσης.

Θέλω να μιλήσω για την συλλογή της παραγωγής με λίγα λόγια. Παρά την ξηρασία, το έργο της συλλογής της παραγωγής μπορεί να χαρακτηριστεί ικανοποιητικό, και αυτό σχετίζεται με τη σταθεροποίηση της πειθαρχίας των πολιτών και με την καλύτερη εργασία των οργάνων συλλογής. Η εργαζόμενη αγροτιά μας εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις τις για παράδοση σιταριού σε ποσοστό 99%. Από την άλλη, οι κουλάκοι, έμειναν πολύ πίσω από τις υποχρεώσεις τους, κάτι που δείχνει ότι υπάρχει ακόμα συμβιβασμός στο έργο των Συμβουλίων. Συμβαίνει κάποιες φορές το γεγονός πως ό,τι οι κουλάκοι δεν παραδίδουν, αργότερα, καλούνται να το παραδώσουν οι εργαζόμενοι αγρότες που έχουν ήδη εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους. Τέτοιες κινήσεις υποσκάπτουν την εργατοαγροτική συμμαχία και είναι παράνομες και μέτρα πρέπει να ληφθούν εναντίον τους. Υπάρχει πολύ ανισομέρεια στην εκπλήρωση των πλάνων για τη συλλογή, επίσης. Για παράδειγμα, η επαρχία Zala εκπλήρωσε το πλάνο συλλογής κατά 114% ως το τέλος Οκτώβρη, ενώ ταυτόχρονα, η επαρχία Bacs-Kiskun κατά μόλις 85,5%. Η απρόσκοπτη παροχή τροφοδοσίας απαιτεί να υλοποιούμε τα πλάνα μας συλλογής, τα οποία μειώσαμε λόγω της ξηρασίας, σύμφωνα με έναν προγραμματισμό. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο.

Εξοικονόμηση

Πρέπει να μιλήσω για την εξοικονόμηση, όχι την εξοικονόμηση σε συγκεκριμένους τομείς και περιπτώσεις, αλλά για τη στάση πολλών ανθρώπων σε αυτό το ζήτημα. Στον καπιταλιστικό κόσμο, η εξοικονόμηση στην παραγωγή και την κατανάλωση προέκυπτε από την ανασφάλεια της ύπαρξης και την αβεβαιότητα του αύριο. Ο βιομηχανικός εργάτης έκανε οικονομία με τις πρώτες ύλες που του δίνονταν γιατί αν αποτύγχανε να το κάνει, ο καπιταλιστής τον απέλυε και έτσι, απειλούταν από την ανεργία και την πείνα. Ο εργαζόμενος στη γεωργία, ο εργάτης αγροκτήματος και ο υπηρέτης που είχαν να φοβούνται τον αφέντη μεγαλοκτηματία που στεκόταν πίσω τους με ένα μαστίγιο στο χέρι κάνανε κράττει με την περιουσία του γιατί αλλιώς θα σπρώχνονταν στην αγορά εργασίας, το στέκι των ανέργων. Αλλά ο αγρότης που καλλιεργούσε τη δική του έκταση πάλη πρόσεχε κάθε ίρα και σπόρο σταριού γιατί η ζωή του ήταν ένα αιώνιο ερωτηματικό, δεν ήξερε ποτέ πότε μια κακιά συγκομιδή ή μια αρρώστια θα τον ωθούσε στη χρεοκοπία ή την εξαθλίωση.  Έτσι, όλη του τη ζωή εξοικονομούσε. Ο εργάτης που ποτέ δεν ήξερε πότε θα ενταχθεί στους κόλπους των ανέργων κι αυτός εξοικονομούσε, και οι απλοί άνθρωποι έκαναν οικονομίες ώστε να’χουν στα γεράματά τους λίγα χρήματα.

Η κατάσταση έχει αλλάξει σημαντικά στις Λαϊκές Δημοκρατίες. Η ανεργία και η φτώχεια είναι πράγματα που ανήκουν στο παρελθόν, όπως και η ανάγκη που υποχρέωνε τις εργαζόμενες μάζες να είναι όσο πιο λιτοί γίνεται. Η πειθαρχία της φτώχειας την οποία επέβαλλαν οι καπιταλιστές έχει εξαφανιστεί και η συνειδητή σοσιαλιστική πειθαρχία και το αντίστοιχο με αυτό αίσθημα μη σπατάλης παίρνει τη θέση της. Ωστόσο, μέχρι να αναπτυχθεί και δυναμώσει αυτή η σπατάλη, πρέπει να πολεμήσουμε με αυξανόμενη δύναμη για να εξοικονομούμε σε όλα τα μέτωπα. Μέχρι ο εργάτης να αποκτήσει μια βαθιά συνείδηση του γεγονότος ότι δουλεύει για αυτόν παντού, δεν θα εξοικονομεί υλικά, ηλεκτρική ενέργεια και εργατοώρες, όπως αν δούλευε για αυτόν.

Το ίδιο ισχύει και για τους εργάτες των παραγωγικών συνεταιρισμών και των κρατικών αγροκτημάτων. Το μέλος ενός συνεταιρισμού που στους παλιούς καιρούς δεν θα είχε μείνει καρπός στα χέρια του, που πρόσεχε το πού θα σπείρει επακριβώς, εξοικονομεί τώρα λιγότερο, και μεταχειρίζεται το συλλογικό πλούτο, την περιουσία του συνεταιρισμού αμελώς, μέχρι να μάθει ότι ο συνεταιρισμός είναι τόσο δικός του όσο και η γη που είχε. Είναι ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα της Λαϊκής Δημοκρατίας το ότι οι εργαζόμενοι είναι αισιόδοξοι και έχουν πίστη για το μέλλον τους και ένας από τους τρόπους που αυτή η εμπιστοσύνη φαίνεται είναι ότι η εξαντλητική έγνοια για την εξοικονόμηση, που προέκυπτε από την ανασφάλεια κατά το παρελθόν, έχει χαθεί. Αλλά η εξοικονόμηση παραμένει μια αρετή που χρειάζεται παντού και καθένας που το ξεχνά διαπράττει σοβαρό σφάλμα.

Αυτή η εμπιστοσύνη συχνά οδηγεί σε ένα είδος απροσεξίας την οποία ο εχθρός ευχαρίστως αξιοποιεί για τους σκοπούς του. Ας το κάνω ξεκάθαρο με ένα παράδειγμα. Πέρσι, την 1η Δεκέμβρη, καταργήσαμε το δελτίο και επαναφέραμε την ελεύθερη πώληση της αγροτικής παραγωγής. Αυτό το μέτρο ήταν σωστό και τα ευνοϊκά αποτελέσματα της επιτυχίας του έγιναν αισθητά οικονομικά και πολιτικά. Ούτε θέλουμε να το αλλάξουμε στο μέλλον. Η επιτυχία αυτού του μέτρου, ωστόσο, προκαλεί σημαντική απροσεξία, επίσης. Συνέβη κατά τους τελευταίους μήνες το ότι ένας βοηθός σε κρατικό κατάστημα τροφίμων έδινε 75 ή 100 κιλά λαρδιού σε έναν μαγαζάτορα, χωρίς να νοιάζεται. Ο βοηθός αυτός και ο προϊστάμενός του, επίσης, είχαν εκπλαγεί όταν τους εφιστήσαμε την προσοχή στο γεγονός ότι με τέτοια απροσεξία έκαναν τα πράγματα ευκολότερα για κερδοσκόπους και όσους συσσωρεύαν κρυφά αγαθά.

Πρέπει επίσης να προσθέσω ότι λίγες μόλις εβδομάδες πριν, στα ειδικά βραβεία μας κρατικού εμπορίου, βραβεία δόθηκαν  σε διευθυντές καταστημάτων που υπερεκπλήρωσαν το πλάνο για τρόφιμα, δηλαδή των οποίων οι βοηθοί τεχνητά μιλούσαν με τους αγοραστές για να αγοράσουν τις μεγαλύτερες δυνατές ποσότητες λαρδιού, ζάχαρης, κρέατος, αλευριού και άλλων τροφίμων. Προφανώς είναι λάθος η ενθάρρυνση με τέτοιο τρόπο των βοηθών στο κρατικό εμπόριο. Αλλά αυτό το παράδειγμα δείχνει ότι δεν είμαστε αρκετά προσεκτικοί, ότι δεν προσέχουμε επαρκώς το γεγονός ότι η εξοικονόμηση σε κάθε περιοχή μας κάνει καλό και θα μας κάνει και στο μέλλον καλό. Βρήκαμε ότι όταν η απόχρωση ενός τμήματος του ψωμιού μας σκούρυνε χωρίς επιπτώσεις στην ποιότητα- ακόμα και οι καλοκάγαθοι εξεπλάγησαν γιατί δεν σκέφτηκαν ποτέ ότι η ξηρασία θα απαιτούσε τέτοια μέτρα αν θέλαμε να εξασφαλίσουμε ομαλή ροή της τροφοδοσίας  του πληθυσμού μέχρι την επόμενη σοδειά. Πρέπει σε κάθε τομέα να παλέψουμε ενάντια στην αλόγιστη σπατάλη υλικών, ενάντια στην έλλειψη πνεύματος οικονομίας. Και πρέπει να παλέψουμε ενάντια στην απροσεξία, την αυτοϊκανοποίηση, και την έλλειψη επαγρύπνησης, γιατί αυτά τα σφάλματα, εδώ κι εκεί, καθίστανται εμπόδια για την περαιτέρω πρόοδό μας.

Βελτιωμένη Δημόσια Υγεία και Υψηλότερο Πολιτιστικό Επίπεδο

Άλλο ένα θέμα για το οποίο επιθυμώ να μιλήσω είναι αυτό της δημόσιας υγείας και της ανόδου του πολιτιστικού επιπέδου του λαού μας. Λίγα στοιχεία αρκούν αν θέλουμε να περιγράψουμε την κατάσταση της δημόσιας υγείας. Το 1952, το ποσοστό των γεννήσεων ανά 1000 άτομα ήταν κατά 47% υψηλότερο από ό,τι το 1938. Τώρα ο πληθυσμός της χώρας μας είναι πάνω από 9,5 εκ. Ο αριθμός των γάμων ανά 1.000 κατοίκους είναι 20% υψηλότερος του 1938. Η παιδική θνησιμότητα το 1952 έχει μειωθεί σχεδόν κατά το ήμισυ σε σχέση με το 1938.  Η φυματίωση που στο παρελθόν αποκαλούταν η «ουγγρική ασθένεια» βαθμιαία εξαλείφεται και το 1952 57% λιγότεροι άνθρωποι υπέφεραν από αυτή την ασθένεια. Στην Ουγγαρία σήμερα, περισσότερα νοσοκομειακά κρεβάτια ανά 10.000 κατοίκους υπάρχουν από ό,τι στη Γαλλία ή το Βέλγιο. Ως αποτέλεσμα της δράσης μας για τη Δημόσια Υγεία, το ποσοστό θνησιμότητας είναι χαμηλότερο στην Ουγγαρία από όσο στην Αγγλία ή την Αυστρία.

Θα κάνουμε τα πάντα στο μέλλον, επίσης, για να συνεχίσουμε τη βελτίωση της δημόσιας υγείας. Αυτό χρειάζεται πολύ, γιατί, παρότι έχουμε πετύχει καλά αποτελέσματα στη μείωση του ποσοστού παιδικής θνησιμότητας, υπάρχουν ακόμα πολλά να γίνουν. Η αναλογία των ζωντανών γεννήσεων υστερεί πολύ σε σχέση με τους αντίστοιχους δείκτες σε ΕΣΣΔ ή Πολωνία. Σχετικά με αυτό, σοβαρή ζημιά προκαλείται από τις κακές πρακτικές ασυνείδητων γιατρών και μαιών, ή τον αυξημένο αριθμό των περιπτώσεων αποβολών, για τα οποία λάβαμε γνώση μόλις φέτος, και προτιθέμεθα να λάβουμε μέτρα.

Παρ’ όλα αυτά τα προβλήματα, η υγεία του λαού μας είναι καλύτερη σήμερα από ό,τι στο παρελθόν και επιθυμούμε να βελτιωθεί περαιτέρω.

Η δημόσια παιδεία αναπτύσσεται σταθερά. 99% των παιδιών σχολικής ηλικίας εντάχθηκαν στην 1η τάξη του γενικού σχολείου (8τάξιο δημοτικό σχολείο). Ο αριθμός όσων έχουν τελειώσει τις 8 τάξεις των ενικών σχολείων αυξάνεται γοργά. Φέτος 100.000 παιδιά παρακολουθούν την 8η τάξη του γενικού σχολείου και επίσης 30.000 ενήλικοι μελετούν την ύλη για την 8η τάξη σε σχολεία για εργαζόμενους. Αυτή τη σχολική χρονιά, 119.000 μαθητές έχουν γραφτεί στα 2οβάθμια σχολεία και επιπλέον 19.300 ενήλικοι μελετούν στα 2οβάθμια σχολεία για εργαζόμενους. Επί του παρόντος, υπάρχουν 46.000 φοιτητές στα κολλέγια και τα πανεπιστήμια μας και 3.300 φοιτητές παρακολουθούν μαθήματα εξ αποστάσεως.

Η κοινωνική σύνθεση των 2οβάθμιων σχολείων και πανεπιστημίων έχει υποστεί επίσης μια ριζική αλλαγή. Κατά την τρέχουσα σχολική χρονιά, το 66,7% των μαθητών 2οβάθμιων σχολείων και το 58% των φοιτητών κολλεγίων και πανεπιστημίων είναι εργατικής και αγροτικής καταγωγής.

Ο χαρακτήρας της παρεχόμενης εκπαίδευσης στα 2οβάθμια σχολεία, κολλέγια και πανεπιστήμιά μας έχει επίσης αλλάξει. Σε αντιστοιχία με τις ανάγκες της εθνικής μας οικονομίας, τα κολλέγια και τα πανεπιστήμιά μας βγάζουν έναν αυξανόμενο αριθμό μηχανικών, γεωπόνων, ιατρών και δασκάλων. Συνολικά το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει μεταβληθεί ώστε να αντιστοιχεί όλο και πιο πολύ με τις ανάγκες που προκύπτουν από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση και παρέχεται κάθε τι που χρειάζεται για αποτελεσματικές σπουδές. Το 1951, 116 και 426 πανεπιστημιακών συγγραμμάτων και σχολικών βιβλίων αντίστοιχα είχαν εκδοθεί σε 7.580.000 αντίτυπα.  Βλέπουμε σε αυτό πως καθώς οι άνθρωποι αρχίζουν να σκέφτονται όλο και πιο σοβαρά για τη σημασία της παιδείας, ότι αποδίνουν ταυτόχρονα μεγαλύτερο σεβασμό για το έργο των εκπαιδευτών, των πανεπιστημιακών καθηγητών. Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των μέτρων, η χώρα μας, άλλοτε πολύ πίσω ειδικά στον τομέα της 3οβάθμιας εκπαίδευσης, βαθμιαία αρχίζει να ξεπερνά τις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, σε αυτό τον τομέα. Επί Χόρτι υπήρχαν μόνο 16 φοιτητές κολεγίων ανά 10.000 κατοίκους στην Ουγγαρία. Ως τον Οκτώβρη του 1952 ο αριθμός αυτός είχε αυξηθεί σε 51, δηλαδή, είχε υπερτριπλασιαστεί. Χώρες που άλλοτε υπερτερούσαν σε αυτό τον τομέα, όπως Αγγλία, Γαλλία, Ολλανδία, Ελβετία και Αυστρία, έχουν υποσκελιστεί από εμάς.

Σχεδόν 100 χρόνια πριν, ο Istvan Szechenyi παραπονιόταν : «Ο λαός μου θα χαθεί γιατί δεν ασχολείται με τις επιστήμες», και επαναλάμβανε: «Μια αφθονία εκπαιδευμένων ανθρώπων δίνει δύναμη στο έθνος». Οι αριθμοί που μόλις παρέθεσα ως ενδεικτικούς της παρούσας κατάστασης δείχνουν ότι η Λαϊκή Δημοκρατία μας έχει κάνει γρήγορα σημαντική δουλειά, γεγονός που θα επηρεάσει όλο το μέλλον του  λαού μας σε αυτό τον εξαιρετικά σημαντικό τομέα. Θα κάνουμε τα πάντα για να επεκτείνουμε την κλίμακα και να αυξάνουμε το επίπεδο της δημόσιας παιδείας μας και στο μέλλον.

Θέλω να πω λίγα λόγια για την Ακαδημία Επιστημών. Η Ακαδημία έχει αναλάβει να επικεντρώσει τις ερευνητικές της δραστηριότητες βαθμιαία σε ζητήματα που άμεσα εξυπηρετούν την ανάπτυξη της λαϊκής μας οικονομίας, που εξυπηρετούν πρώτα από όλα τη βιομηχανία και τη γεωργία. Επιπροσθέτως, φυσικά δεν πρέπει να παραμελεί τις προσπάθειές της για την πρόοδο των κοινωνικών επιστημών. Η Ακαδημία Επιστημών έχει καταρτίσει ένα 5ετές Πλάνο και η προετοιμασία ενός γεωλογικού χάρτη της χώρας μας στέκεται επικεφαλής του προγράμματος υπό αυτό το πλάνο. Αυτό το καθήκον είναι πολύ πιο σημαντικό από όσο φαίνεται, αφού στο μεγαλύτερο μέρος του εδάφους της χώρας, δεν έχει γίνει καμία ενδελεχής έρευνα. Και οι εμπειρίες των λίγων προηγούμενων χρόνων δείχνουν ότι στο υπέδαφος της χώρας υπάρχουν ακόμα μεγάλες ποσότητες άνθρακα, πετρελαίου, βωξίτη, μη σιδηρούχων μεταλλευμάτων, και άλλα χρήσιμα ορυκτά. Συνεπώς, ένας γεωλογικός χάρτης θα ήταν τρομακτικής οικονομικής σημασίας. Το πλάνο της Ακαδημίας αντιμετωπίζει τέτοια πρακτικά προβλήματα, όπως της αποτελεσματικής χρήσης του εγχώριου άνθρακα ως καυσίμου, της επίλυσης των εξορυκτικών προβλημάτων, την εξόρυξη σπάνιων και μη σιδηρούχων μετάλλων. Η στενότερη σχέση που έχει αναπτύξει με τις επιστημονικές ακαδημίες της ΕΣΣΔ και των λαϊκών δημοκρατιών ιδιαίτερα, είναι μια μεγάλη βοήθεια για την Ακαδημία μας Επιστημών.

Η πολιτιστική θέση της Λαϊκής Δημοκρατίας μας χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι οι πνευματικές ανάγκες των εργαζομένων μας αυξάνονται με τέτοια ταχύτητα που παρότι έχουμε πετύχει σημαντικά ποσοτικά και ποιοτικά αποτελέσματα στο πολιτιστικό και εκπαιδευτικό μας έργο στο λαό, παραμένουμε ακόμα πολύ πίσω από τις γρήγορα αυξανόμενες απαιτήσεις. Φέτος έχουμε δώσει μεγάλη προσοχή στην επέκταση των πολιτιστικών δικτύων  στις επαρχίες και, ως αποτέλεσμα, οι πολιτιστικοί μας οργανισμοί αγκαλιάζουν όλη τη χώρα. Επί του παρόντος, υπάρχουν 1.640 περιφερειακά στέκια πολιτισμού και υπάρχουν τακτικές κινηματογραφικές προβολές σε 2.426 μέρη. Το Επαρχιακό Θέατρο έδωσε παραστάσεις σε 2.025 χωριά, κυρίως κοινότητες που θέατρο δεν είχε περάσει ποτέ στο παρελθόν. Φέτος, 3,4 εκ. εργαζόμενοι παρακολούθησαν 41.000 «Χειμερινά Απογευματινά Προγράμματα Ελεύθερης Χώρας» (σ.εκδ.: Λαϊκές-επιστημονικές και πολιτιστικές διαλέξεις που συχνά διεξάγονταν για εργάτες στη γεωργία).

    Φέτος το φθινόπωρο συλλέξαμε στατιστικές για τις δημόσιες βιβλιοθήκες- η πρώτη τέτοια συλλογή εδώ και 67 χρόνια.  Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι επί του παρόντος 8.536 δημόσιες βιβλιοθήκες λειτουργούν στη χώρα μας. Στα χωριά υπάρχουν 4.494. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια επαρχία όπως το Csongrad υπάρχουν 442 δημόσιες βιβλιοθήκες. Πρέπει να προσθέσω ότι ο αριθμός δεν περιλαμβάνει τις βιβλιοθήκες 6.200 1οβάθμιων σχολείων, 450 2οβάθμιων και τις πάνω από 1.00 βιβλιοθήκες σχολών μαθητείας, κομματικές, πανεπιστημιακές, κολλεγιακές, επιστημονικές, τεχνικές και άλλες εξειδικευμένες βιβλιοθήκες. Μαζί με αυτές ο αριθμός των παρουσών βιβλιοθηκών ανέρχεται στις 16-17.000. Στη χώρα μας υπάρχει 1 βιβλιοθήκη ανά περίπου 600 ανθρώπους. Νομίζω ότι αυτοί οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.

Το επίπεδο των πολιτιστικών μας υπηρεσιών έχει επίσης αυξηθεί. Γνωστές είναι οι επιτυχίες των ταινιών μας όχι μόνο στις λαϊκές δημοκρατίες και την ΕΣΣΔ, αλλά ακόμα και στις καπιταλιστικές χώρες, όπου μπορούν να προβληθούν πλήρως. Η διεθνής επιτυχία των ουγγρικών ταινιών μπορεί να ειδωθεί και από τα 3 βραβεία που κερδήθηκαν στο Φεστιβάλ ταινιών στο Κάρλοβι-Βάρι. Η περιοδεία του Κρατικού Παραδοσιακού Συνόλου σε ΕΣΣΔ και Κίνα μπορεί επίσης να αναφερθεί ως μια διεθνή επιτυχία της νέας ουγγρικής κουλτούρας.

Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει για τη μεγάλη τιμή στη νέα μας κουλτούρα με την απόδοση σε 2 εκ των νέων μας συγγραφέων του βραβείου Στάλιν. Επιθυμώ να μιλήσω για το γεγονός ότι φέτος στην ΕΣΣΔ, η συλλογή ποιημάτων του Πέτοφι εκδόθηκε σε 3 τόμους και, επίσης στην ΕΣΣΔ, μια 700σέλιδη ανθολογία Ουγγρικής Ποίησης επίσης εκδόθηκε.

Τα γεγονότα αυτά δείχνουν μόνο μερικώς το ενδιαφέρον που εκδηλώνεται από το στρατόπεδο της προόδου σε όλο τον κόσμο για τα ουγγρικά πολιτιστικά επιτεύγματα που ακολουθούν τις επιτυχίες της Λαϊκής Δημοκρατίας μας. Αυτό το ενδιαφέρον, και μπορώ να προσθέσω, η συμπάθεια, μεγάλωσε από τη θαυμάσια παρουσία των αθλητών και των αθλητριών μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ελσίνκι, όπου κέρδισαν 16 ολυμπιακά πρωταθλήματα και 42 χρυσά μετάλλια, επιτεύγματα που προέκυψαν ως αποτέλεσμα της σχεδιασμένης δράσης μας για τη φυσική αγωγή.

Η μεγαλύτερη πολιτιστική ζήτηση φαίνεται από το γεγονός ότι φέτος 85.000.000 εισητήρια πουλήθηκαν από τα σινεμά και ότι τους πρώτους 9 μήνες του χρόνου υπήρχαν 42% περισσότεροι άνθρωποι που πήγαν θέατρο από όσους την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Σε ένα χρόνο 760.000 άνθρωποι επισκέφτηκαν την Όπερα, αριθμός 6 φορές μεγαλύτερος εκείνου του 1938. Την «Κομμουνιστική»  Έκθεση επισκέφτηκαν 430.000 άνθρωποι και την έκθεση «Ο δρόμος για τον Κομμουνισμό» συγκέντρωσε 200.000 θεατές σε 1 μήνα. Τώρα 830.000 άνθρωποι διαθέτουν ραδιόφωνο, και του χρόνου άλλοι 120.000 σταθερά ραδιοφωνικά συστήματα θα εγκατασταθούν, με τον αριθμό τους να ξεπερνά το 1 εκ.

Αυτή η ταχεία ανάπτυξη αυξάνει τη ζήτηση για ανώτερη ποιότητα στον πολιτιστικό τομέα. Υπάρχει ζήτηση για υψηλότερα στάνταρντ στο ιδεολογικό και καλλιτεχνικό περιεχόμενο του πολιτιστικού μας έργου και υπάρχει ζήτηση ώστε το δημιουργικό έργο των καλλιτεχνών να αντανακλά τα μεγάλα ζητήματα της ανθηρής λαϊκής ζωής, τη σοσιαλιστική οικοδόμηση και το διεθνή αγώνα για ειρήνη, και να διατρέχεται από ένα υψηλό σοσιαλιστικό ιδεολογικό περιεχόμενο και συνείδηση.  Προσβλέπουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο έργο των συγγραφέων μας που φέτος ξεκαθάρισαν πολλά σημαντικά ζητήματα στον τομέα της δημιουργικής λογοτεχνίας μέσω μακροσκελών συζητήσεων για την ιδεολογία και από τους οποίους, ως αποτέλεσμα αυτής της ξεκαθαρισμένης αντίληψης  αναμένουμε νέα έργα υψηλών προδιαγραφών.

Τα Σημαντικότερα Καθήκοντα

Συνοψίζοντας, ποια είναι τα σημαντικότερα καθήκοντά μας;

1. Πρέπει να αυξήσουμε την οικονομική δύναμη του Κράτους μας προκειμένου να υλοποιήσουμε καλώς το 4ο έτος του πλάνου, που σηματοδοτεί μια σημαντική φάση της σοσιαλιστικής μας οικοδόμησης.

2. Στη βιομηχανική παραγωγή, πέραν της βελτίωσης της πειθαρχίας του πλάνου, ειδική προσοχή πρέπει να δοθεί στα προβλήματα της αυξανόμενης παραγωγής στις βασικές ύλες, τον άνθρακα και τη μεταλλουργία.

3. Στη γεωργία, ας επικεντρώσουμε την προσοχή μας στις αυξημένες αποδόσεις και το σχέδιο για τη σοσιαλιστική ανασυγκρότηση του χωριού-  της περαιτέρω ισοσκελισμένης και οργανωμένης ανάπτυξης των παραγωγικών συνεταιρισμών.

4. Τόσο στην εθνική οικονομία όσο και την κρατική διοίκηση πρέπει να αγωνιστούμε με την πιο μεγάλη δύναμη για την εξοικονόμηση, για τη βελτίωση της ηγεσίας και ενάντια σε κάθε εκδήλωση γραφειοκρατίας.

5. Στον τομέα του πολιτισμού, της λαϊκής παιδείας, της δημόσιας υγείας και του αθλητισμού, πρέπει σταθερά να θυμόμαστε ότι πρέπει να εξασφαλίζουμε συνθήκες που βοηθούν στην περαιτέρω ανάπτυξή τους.

6. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα για να ισχυροποιήσουμε την κρατική πειθαρχία των πολιτών της λαϊκής δημοκρατίας, το κοινωνικό της καθεστώς, την κρατική και εθνική άμυνα.

7. Ας αναπτύξουμε περαιτέρω την πολιτική συνείδηση και τον πατριωτισμό του λαού μας.

8. Υπό την ηγεσία του μεγάλου μας Κόμματος, του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων, να ενδυναμώσουμε την εργατοαγροτική συμμαχία, να κάνουμε ακόμα πιο ισχυρή την ένωση των δημοκρατικών δυνάμεων που συνασπίζονται στο Μέτωπο Ανεξαρτησίας του Ουγγρικού Λαού.

9. Ας γίνουμε όλο και πιο αφοσιωμένοι στρατιώτες του μεγάλου στρατοπέδου ειρήνης που έχει επικεφαλής την απελευθερώτρια Σοβιετική Ένωση και ας υπερασπίσουμε τον τομέα μας σε αυτό το στρατόπεδο ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική επίθεση, όλο και πιο αποφασιστικά.

Το 1952 ήταν ένα έτος όπου η Λαϊκή μας Δημοκρατία έγινε ακόμα πιο ισχυρή. Η ισχυροποίησή της αντανακλάται μερικώς στα γεγονότα και τα στατιστικά στοιχεία στους τομείς της οικονομίας, της Υγείας και του Πολιτισμού. Η ενότητα του λαού μας, η αφοσίωσή του στη Λαϊκή Δημοκρατία έχει βαθύνει και ισχυροποιηθεί. Η εργατοαγροτική συμμαχία- αυτή η ένωση των δημοκρατικών δυνάμεων  που, συνασπισμένες στο Μέτωπο Ανεξαρτησίας του Ουγγρικού Λαού και υπό την ηγεσία του Κόμματος Ούγγρων Εργαζομένων ήταν προφανής σε κάθε πτυχή της εθνικής μας ζωής- παρέμεινε αρραγής. Η διεθνής αλληλεγγύη, το αίσθημα και η αίσθηση της αλληλεγγύης με την προοδευτική ανθρωπότητα, απαραίτητη για την υπεράσπιση της ειρήνης, έχει εμβαθύνει. Ας αναλογιστούμε την ενωμένη γιγαντιαία διαδήλωση μαζικής διαμαρτυρίας και αγανάκτησης εναντίον των Ελλήνων Μοναρχοφασιστών που εκφράστηκε μετά τη δολοφονία του Συντρόφου Μπελογιάννη, και που είδαμε να επαναλαμβάνεται τόσο εντυπωσιακά όταν η Γαλλική αντίδραση φυλάκισε το Σύντροφο Ντικλό. Γίναμε όλοι μάρτυρες του πόσο οι εργαζόμενοί μας παρακολούθησαν και μελέτησαν το 19ο συνέδριο του ΚΚΣΕ, με μεγάλη προσοχή και συμπάθεια.

Η προσοχή και η συμπάθεια ενθαρρύνεται και βαθαίνει από το αίσθημα ευγνωμοσύνης και χάρη σε όλη τη φιλική βοήθεια και ανιδιοτελή υποστήριξη που σταθερά μας παρέχεται από την απελευθερώτρια μας, τη δυνατή Σοβιετική Ένωση.  Αυτή η συμπάθεια και το αίσθημα ευγνωμοσύνης εξελίχτηκε σε φλογερό ενθουσιασμό στο λαό μας όταν σε αυτό το συνέδριο, ο μεγάλος ηγέτης όλης της προοδευτικής ανθρωπότητας, ο αγαπητός μας σύντροφος Στάλιν, ανάφερε την Ουγγρική Λαϊκή Δημοκρατία, ως μια από τις επαναστατικές μεραρχίες του κόσμου. Όλοι νιώσαμε ότι αυτός ο τιμητικός χαρακτηρισμός δεν σημαίνει μόνο αναγνώριση, αλλά φέρει και υποχρεώσεις, υποχρεώσεις η υλοποίηση των οποίων μέσω των μελλοντικών μας προσπαθειών, της δουλειάς μας γεμάτης αυταπάρνησης, της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, της υπεράσπισης της ειρήνης και της ενίσχυσης της διεθνούς προλεταριακής αλληλεγγύης θα μας κάνουν να αξίζουμε όλο και πιο πολύ αυτό το χαρακτηρισμό.

Αυτή η τιμή και αναγνώριση επιβάλλει νέες υποχρεώσεις σε όλους μας, αλλά ειδικά στο κόμμα μας, το Κόμμα Ούγγρων Εργαζομένων, που κατά τα λίγα τελευταία   χρόνια  έχει γίνει ο ηγέτης, η κινητήρια δύναμη και η μηχανή για όλες τις επιτυχίες μας και την ανάπτυξή μας. Μας υποχρεώνει να προχωρήσουμε σταθερά και αποφασιστικά στο δρόμο που ως τώρα ακολουθούμε. Ένα από τα πιο σημαντικά αποτελέσματα της ανάπτυξης του λαού μας αναφορικά με την παιδεία και τον πολιτισμό είναι ότι κατανοούν και εκτιμούν όλο και πιο πολύ το γενναίο και επιτυχές έργο του κόμματός μας κατά τα μεταπελευθερωτικά χρόνια. Οι εργαζόμενοί μας μας ακολουθούν σταθερά και ενωμένα γιατί ξέρουν ότι ο δρόμος που βαδίζουμε είναι ο σωστός και γιατί είναι σίγουροι ότι οδηγεί σε περαιτέρω επιτυχίες και νίκες.

Είναι ευθύνη δική μας να εκπληρώσουμε τις προσδοκίες τους.